Reeds meer dan zes jaar geleden lanceerde een onderzoeker van het Chinese Instituut voor Internationale betrekkingen, Liu Xuencheng, deze alarmkreet. "Zo goed als onmiddellijk na het einde van de Koude Oorlog begonnen de VS in Azië similaire militaire mechanismen te stimuleren als die van de NAVO."
De hele ambtsperiode van de toenmalige president Bill Clinton bevestigde Japan en Australië als kernbondgenoten in de Asia-Pacific regio. Beide landen werden gezien als het noordelijke en zuidelijke anker van de Oost-Aziatische veiligheidsstrategie van Washington. Via een reeks van militaire oefeningen en de opbouw van raketafweersystemen, slaagde Washington erin om een netwerk te maken van zijn bilaterale militaire relaties met Australië, Japan, Zuid-Korea, De Filipijnen, Thailand en Singapore.
Na de Kosovo Oorlog groeide in de VS de perceptie dat de veiligheid van Europa onder controle was dank zij de NAVO, terwijl de veiligheid van Azië en de Pacific verder bedreigd bleef door onzekere en onvoorspelbare factoren. Daarom begonnen de VS hun militaire strategie meer te focussen op het oosten. Na de aanslagen van 11 september 2001 werd deze geostrategische transitie nog geïntensiveerd, en president G.W.Bush legde alle prioriteit bij de bestrijding van het terrorisme en van de verspreiding van massavernietigingswapens. Onder deze twee vlaggen werd de strategische controle uitgebreid over een V-vorming gebied van Noord-Oost-Azië naar Centraal-Azië, in de onmiddellijke omgeving van China, India, Japan en Rusland. Deze lange boog behelst ook de traditionele energietransportwegen van de VS en de landen die de VS-regering tot de 'as van het kwaad' bestempelde.
Enerzijds moeten de VS hun strategische controle op deze aaneenschakeling van landen versterken, en anderzijds moeten ze het netwerk van veiligheidsbondgenootschappen in de Asia-Pacific regio onder VS dominantie, uitbreiden naar de Indische Oceaan en zelfs naar de Perzische Golf om daar de naar het zuiden uitgebreide NATO te vervoegen.
Om deze strategie te kunnen realiseren spoort Washington z'n traditionele bondgenoten aan om actief deel te nemen aan de oorlog tegen het terrorisme, om hun anti-proliferatie activiteiten te coördineren, en het ambitieuze rakettenschild te ondersteunen. »
(blog van Rick Rozoff)