Fel debat over ziekteverzekering, consensus over militaire uitgaven
10 minuten

Op 28 oktober ondertekende Obama de defensiebegroting voor 2010, het is het grootste defensiebudget in de Amerikaanse geschiedenis.
Het is niet alleen het grootste militaire budget ooit in de VS maar het zijn ook de grootste militaire uitgaven van de wereld. Het militaire budget voor het fiscale jaar 2010 (sept '09 – aug '10), dat niet alle uitgavenposten dekt, staat op 680 miljard dollar, inclusief 130 miljard voor de oorlogen in Irak en Afghanistan. In 2009 bedroegen de defensiekosten van de VS 651 miljard dollar, voor het jaar 2000 was dat 'slechts' 280 miljard. Op tien jaar tijd zijn deze kosten dus meer dan verdubbeld. Department of Homeland Security, om het staatsrepressie-apparaat te versterken. Dit budget van 680 miljard komt neer op een verhoging met zowat 4 procent van de 654 miljard voor het jaar 2009, en dit ondanks de beloofde terugtrekking uit Irak. Het aantal soldaten in Irak zou moeten dalen van de huidige 120000 naar 50000 in september 2010. Mocht de terugtrekking vertraging oplopen of mocht de oorlog in Afghanistan snel escaleren zal de regering Obama bijkomende fondsen vragen die het budget dus nog zullen verhogen. Maar als we de New York Times mogen geloven is deze record begroting van defensie een “overwinning van Obama op de militaire lobby”, want het schrappen van enkele super dure wapensystemen, zoals het F-22 jachtvliegtuig, luidt een echte hervorming in, aldus de krant.

Het grote contrast met het gezondheidsbudget

Het Amerikaanse congres heeft over de basisgezondheidszorg, die in alle industriële landen in een of andere vorm voorhanden is, zes maanden lang hectisch gedebatteerd. De lobby van de verzekeringsmaatschappijen voert een intense druk uit op de congresleden. Een groot aantal van de leden van het Congres zijn de mening toegedaan dat een gezondheidsplan niet kan in tijden van crisis en een grote staatsschuld.

Het debat heeft de buitenwereld nogmaals openlijk getoond dat miljoenen burgers van de VS geen toegang hebben tot een degelijke gezondheidszorg. Van contrasten gesproken. Men presteert het om midden in dit debat over de hervorming van de gezondheidszorg een gigantisch bedrag in de begroting in te schrijven voor militaire uitgaven. Over het ontwikkelen en aankopen van nieuwe wapensystemen wordt dus nauwelijks gedebatteerd door de Amerikaanse politieke klasse van beide partijen. De consensus is overweldigend.

Deskundigen qua volksgezondheid schatten de kosten voor een degelijke hervorming van de gezondheidszorg op 350 miljard dollar op jaarbasis. Dit bedrag kan gemakkelijk bespaard worden op de administratieve kosten van het huidige private gezondheidssysteem, waarvan 50 miljoen VS burgers verstoken blijven. Zelfs wanneer de hervorming van Obama aanvaard wordt, dan nog zullen naar schatting meer dan 25 miljoen Amerikaanse staatsburger in de kou blijven staan.

In dit kader is het ook van belang te weten dat president Obama bij het tekenen van de nieuwe Pentagon begroting moest meedelen dat uit een onderzoek van het “Government Accountability Office – GAO” blijkt dat 96 defensieprojecten van het voorbije jaar het toegewezen budget met een bedrag van 296 miljard dollar overschreden hebben. (Whitehouse.gov. Okt. 27). De frauduleuze belegger Harry Madoff heeft meer dan 50 miljard afhandig gemaakt van zijn goedgelovige klanten. Maar dit bedrag verbleekt in vergelijking met de bovenvermelde budgetoverschrijding die ten koste valt van de belastingbetaler. Waarom stelt men geen ernstig onderzoek in om die enorme meeruitgaven te onderzoeken, en na te gaan waar het geld naartoe is? Ook bij de media die in andere gevallen nogal hysterisch doen, is het zeer stil hieromtrent en kennelijk zullen de CEO’s van de bewapeningsindustrie niet in hun slaap gestoord worden. De kostenoverschrijding bij militaire contracten behoort blijkbaar tot de 'gewone praktijk' van de grootste Amerikaanse wapenbedrijven.

Hoe dan ook moeten we vaststellen dat ook bij deze nieuwe regering van president Obama het Pentagon meer geld krijgt en dat het beschikbare geld voor de binnenlandse noden steeds maar minder wordt.

De oorlogsverslaving

Het grote militaire budget is één van de voorbeelden hoe de Amerikaanse economie met artificiële middelen drijvend wordt gehouden. Sedert de tweede oorlog wordt de kapitalistische economie in de Verenigde Staten draaiend gehouden door de stimulering van oorlog en defensie-uitgaven, waardoor de economie meer en meer gemilitariseerd wordt. Maar dit volstaat vandaag niet langer om het kapitalistisch probleem van overproductie op te lossen.

De verantwoording voor deze jaarlijkse multi-miljarden uitgaven volgt al die tijd hetzelfde scenario, met name dat de nationale veiligheid van het land dergelijke uitgaven nodig heeft, die bovendien als een schokdemper optreden om een totale economische recessie te vermijden en dat men zo arbeidsplaatsen verzekert. De stijging van het aantal werklozen in de VS toont ons duidelijk aan dat dergelijke beweringen grote leugens zijn. De kern van het probleem is dat de technologie productiever wordt, dat het aandeel van de werknemers in de productie steeds geringer wordt. Waardoor de Amerikaanse economie steeds afhankelijker wordt van de stimulans van de woekerwinsten en de kostenoverschrijdingen bij militaire opdrachten en wapenaankopen. Dat is een essentieel deel van de bestendige herverdeling van rijkdom van de werknemers naar de zakken van de superrijken.

Volgens het Center for Arms Control and Non-Proliferation zijn de militaire uitgaven van de VS significant hoger voor 2009 (na dollar inflatie-aanpassing) dan tijdens de jaren van de Koreaanse oorlog (1952 – 604 miljard dollar), de Vietnam oorlog (1968 – 513 miljard dollar) of tijdens de militaire opbouw in de ambtsperiode van Reagan (1985 – 556 miljard dollar).

Zelfs door de 'bevriende' Arabische naties te verplichten om schulden aan te gaan zodat ze kunnen blijven wapens kopen in de VS, kan het probleem niet worden opgelost. Meer dan twee derden van de globale wapenverkoop in 2008 was voor rekening van de Amerikaanse wapenindustrie. Dat volstaat de dag van vandaag niet meer om de VS economie drijvend te houden. (reuter – 6 sept.)

Tijdens de grote crisis van de jaren dertig, kon het New Deal van Roosevelt de scherpste kantjes afronden, maar het is dank zij het Amerikaanse militaire programma tijdens WOII dat de VS economie er weer boven op kon komen. Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie werden met Amerikaans oorlogsmateriaal bevoorraad. Wat toen de VS economie nog kon behoeden voor een totale ineenstorting is vandaag niet meer voldoende.

Verschillende economen vragen een rationele omschakeling van de militaire naar een civiele productie. Ze tonen aan dat een B-1 bommenwerper of een trident duikboot het salaris vertegenwoordigt van duizenden leerkrachten, wegenbouwers en sociale werkers. Grafieken tonen aan dat het militaire budget minder arbeid verschaft dan een zelfde financiële uitgave voor de sociale noden van het land. Dit zijn goede voorstellen, maar het kapitaal zoekt echter niet naar meer tewerkstelling maar naar maximum winsten. Het kiest altijd voor het super profijt en zijn belang om zijn overleven over lange termijn te verzekeren.

Geen vredesdividend

De hoge verwachting na het einde van de koude oorlog en de implosie van de Sovjet-Unie, dat het mogelijk zou worden om miljarden dollars als vredesdividend te besteden, botste op de creatie van nieuwe vijandbeelden, die nieuwe militaire antwoorden nodig hadden. Er groeide een nieuwe bestendige stijging van het Pentagon budget, dat nu veel groter is dan ten tijde van de koude oorlog.

Wanneer ondernemingen afhankelijk beginnen te worden van de miljarden aalmoezen verstrekt door de overheid, dan wordt hun appetijt onbevredigbaar. Bij de poging om de banken van het failliet te redden en te verhinderen dat de economie in elkaar zou klappen, werden meer dan 700 miljard dollar in de grootste banken gepompt. Dat was nog maar een begin; volgens de laatste berekeningen wordt het kostenplaatje van de reddingsoperatie op meerdere biljoenen geschat. Zelf de 600 of 700 miljard dollar voor militaire uitgaven kunnen onmogelijk de kapitalistische economie heropstarten of welvaart scheppen. Maar de Amerikaanse economie kan ook niet zonder deze financiële input van de overheid.

Het militaire budget is zo hoog opgelopen dat het een bedreiging is voor de fondsen van de sociale sectoren. Het gaat frontaal in tegen de nood om de sociale behoeften van de bevolking te bevredigen. In verschillende Amerikaanse steden ziet men het ineenstorten van de civiele structuren. Vijfentwintig procent van het drinkwater wordt als van slechte kwaliteit beschouwd. Werkloosheid is officieel 10 procent maar in de werkelijkheid meer dan het dubbele. De werkloosheid onder de zwarte en latino jongeren bedraagt meer dan 50 procent. Veertien procent van de kinderen in de VS leven in gezinnen onder de armoedegrens.

De helft van de militaire uitgaven worden verdoezeld en handig verpakt

In feite is het aangekondigde militaire budget van 680 miljard dollar maar de helft van de totale jaarlijkse militaire uitgaven van de VS.

De werkelijke militaire kosten zijn zo hoog dat er een georkestreerde poging is om ze te verdoezelen in andere budgetten van verschillende departementen. De War Resisters Ligue heeft een lijst opgemaakt met de werkelijke militaire uitgaven en stelt vast dat deze 1.449 miljard dollar bedragen en niet zoals officieel medegedeeld werd 651 miljard dollar. Wikipeda citeert verschillende bronnen en komt op een rekensom voor een totaal militair budget van 1.444 miljard dollar. Ongeacht wie de rekensom maakt staat het ontegensprekelijk vast dat het militaire budget van de Verenigde Staten de 1000 miljard dollar overschrijdt. Zo is een bedrag van 91 miljard voor de oorlogsveteranen niet ingeschreven op de Pentagon begroting; de pensioenen voor militairen voor een totaal van 48 miljard zijn ondergebracht in de begroting voor financiën. Bij het energie departement zitten 18 miljard voor kernwapenprogramma’s. De bedragen voor de financiering van de wapenverkoop aan het buitenland zijn ingeschreven in het budget voor buitenlandse zaken. Het meest verdoezelde en keurig ingepakte bedrag is dat van de van de rente aan de banken op schulden om de oorlogen te financieren van de voorbije jaren, goed voor een totaal van 237 miljard dollar. Dit is een rijke bron van inkomsten voor de banken en de wapenindustrie.

Men verwacht dat deze budgetten in de komende tijd ieder jaar nog zullen stijgen met 5 tot 10 procent, terwijl de federale subsidiëring van de staten jaarlijks zal krimpen met 10 tot 15 procent, met een stijging van de tekorten op de begrotingen in deze VS staten.

Militarisme voedingsbodem voor repressie

Het meest gevaarlijke aan de groei van das Militäris de geniepige penetratie van zijn politieke invloed in alle domeinen van de samenleving. Deze instelling is het best afgeschermd van iedere democratische controle en is het ideale apparaat voor militaire avonturen en repressie. Gepensioneerde generaals zetelen na hun actieve dienst in de directiekamers van grote ondernemingen vooral deze uit de wapenindustrie. Ze krijgen leidende posten in mainstream media, of zijn actief in lobbygroepen, of als raadgever voor politici.

Het land met de grootste militaire macht, is gelijktijdig ook het land met de grootste gevangenispopulatie. Het industriële gevangeniscomplex is een van de sectoren die geen crisis kent. Volgens de statistieken van het Amerikaanse departement van justitie, waren er 7,3 miljoen volwassen VS burgers opgesloten of voorwaardelijk vrij in 2007. Meer dan 70 procent van de gevangenen zijn zwarten, latino’s of personen met een andere huidskleur. Zwarten worden vier keer meer opgesloten dan blanken. Zoals dit het geval is bij het militaire, met zijn honderdduizenden huurlingen, met zijn streven naar een maximaal profijt, zien we ook dat het gevangeniswezen meer en meer geprivatiseerd wordt. Het aantal gevangenen stijgt gestaag. Er zijn 2,5 keer meer mensen in de gevangenis dan 25 jaar geleden. Wanneer de alom geprezen vrije markt van de VS niet in staat is om arbeidsplaatsen te scheppen, scholing en opvoeding aan haar burgers te bieden, dan is de enige oplossing de gevangenis of zich bij het leger aan te melden, met al de nare gevolgen voor de persoon, familie en leefgemeenschap. Het gewicht van das Militär stimuleert het repressief apparaat in alle geledingen van de samenleving. Er is een enorme groei van het politieapparaat en de inlichtingendiensten.

Het budget voor 16 inlichtings- en spionagediensten bedroeg voor het fiscaal jaar 2009 (sept 08 - aug '09), 49,8 miljard. Tachtig procent van deze geheime diensten zijn afhankelijk van het Pentagon.(Associated Press – 30okt.). In 1989 was het kostenplaatje 26,7 miljard dollar. Maar de uitgaven voor de geheime diensten, alsook deze voor immigratie en grenscontrole komen niet voor in het defensiebudget.

Het Amerikaanse leger heeft meer dan 820 legerbasissen verspreid over de wereld, buiten de honderden gehuurde legerdepots, geheime afluisterposten en de talrijke marineschepen en duikboten in de diverse regio’s van onze planeet. Maar ondanks deze enorme groei van de Amerikaanse militaire macht is Washington niet in staat om zijn imperium te controleren, omdat het niet in staat is om oplossingen aan te dragen voor de problemen waarvoor het verantwoordelijk is. De hightech wapens van het Pentagon kunnen vanuit de militaire satellieten alles waarnemen, met hun nachtkijkers kunnen ze in het donker zien en met de onbemande vliegtuigen kunnen dorpen in de as worden gelegd. Maar De VS zijn niet in staat om zuiver drinkwater, scholen of stabiliteit te waarborgen.

Ondanks het fantastisch hightech wapenarsenaal van het Pentagon, wordt de Amerikaanse geopolitieke positie ieder jaar verder ondermijnd. Ieder jaar verliest het financieel kapitaal van Washington meer marktaandeel.

Obama moet begrijpen dat men niet alleen met een schone retoriek en Hollywood optredens het vertrouwen van de wereldopinie kan winnen en het vertrouwen in de VS doen toenemen. De wereldburger verwacht concrete daden van Washington om de wereldvrede te bevorderen en de sociale problemen op te lossen.

Met schone woorden en theatraal optreden schept men geen betere wereld.

Bronnen:


Iets fouts of onduidelijks gezien op deze pagina? Laat het ons weten!

Nieuwsbrief

Schrijf je in op onze digitale nieuwsbrief.