Op 26 september 2020, hield No Cold War zijn tweede webinar: een internationaal vredesforum, dat vredesbewegingen uit de hele wereld samenbracht (zoals Campaign for Nuclear Disarmament, Stop the War Coalition, CODEPINK, Black Alliance for Peace, Pivot to Peace en Vrede vzw). Het was de bedoeling om de gevaarlijke verslechtering van de betrekkingen tussen de VS en China te analyseren en om te spreken over wat we kunnen doen om het oorlogstij te keren.

Het eerste panel werd voorgezeten door de Indiase historicus en journalist Vijay Prashad van het Tricontinental Institute for Social Research, en was vooral gericht op een analyse van de huidige politieke situatie. Vijay opende dit onderdeel met een eerbetoon aan zijn collega, de anti-imperialistische journalist Andre Vltchek, die enkele dagen eerder tragisch genoeg was overleden.
Vijay wees erop dat de Doomsday Clock, bijgehouden door de wetenschappers van het Bulletin of the Atomic Scientists, tegenwoordig op 100 seconden voor middernacht staat. De mensheid leeft onder een grote dreiging en dat komt voor een groot deel te wijten door de intimiderende en oorlogszuchtige houding van de VS tegen China en Rusland. We maken gevaarlijke tijden door, en het is de verantwoordelijkheid van ons allen om te vechten voor vrede.

We maken gevaarlijke tijden door, en het is de verantwoordelijkheid van ons allen om te vechten voor vrede.

Jodie Evans, een van de oprichters van de in de VS gevestigde, door vrouwen geleide, basisorganisatie voor vrede CODEPINK, vertelde hoe de Amerikaanse regering de Koude Oorlogstactiek gebruikt om de aandacht af te leiden van de hachelijke situatie die het Amerikaanse kapitalisme heeft gecreëerd. Ze wees erop dat de VS vandaag een land in verval is; een land dat wordt gekenmerkt door toenemende dakloosheid en armoede, dat niet adequaat kan reageren op de klimaatcrisis, met een rampzalige aanpak van de pandemie, overvolle gevangenissen en het veelvuldig gebruik van eenzame opsluiting.

Hoewel het land zichzelf afschildert als een kracht voor vrede en democratie in de wereld, heeft de VS sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog meer dan 80 landen aangevallen en bommen op 39 landen laten neerkomen. De VS is de enige staat ter wereld die kernwapens heeft gebruikt. .

Jodie wees ook op het bekende stramien van propaganda dat wordt ingezet telkens als de Verenigde Staten een 'vijand' uitgekozen hebben die ze willen aanvallen: ze zetten een geavanceerde mediacampagne in elkaar om landen te demoniseren en ze jutten de bevolking op voor de oorlog.

Jodie sloot af met de opmerking dat de Amerikaanse vredesbeweging een enorme verantwoordelijkheid heeft om een zo breed mogelijke alliantie van krachten te mobiliseren om het afglijden naar oorlog tegen te houden.

De volgende spreker was Chris Matlhako, tweede plaatsvervangend secretaris-generaal van de Zuid-Afrikaanse Communistische Partij. Chris sprak over de campagne in het Westen tegen de activiteiten van China in Afrika. Veel politici en analisten stellen China aan de kaak als een nieuwe imperialistische macht op het continent. Dit is bijzonder hypocriet gezien het feit dat Europa en Noord-Amerika allebei hardnekkig blijven streven naar economische en politieke overheersing in Afrika, door het steunen van burgeroorlogen, het bevorderen van ongelijke handelsrelaties en - via Africom - het aansturen op meer militarisering. Chris wees erop dat Frankrijk nog steeds belangrijke fiscale beleidsinstrumenten in handen heeft in een groot deel van West-Afrika, zodat verschillende landen niet de kans krijgen om hun soevereiniteit te doen gelden en een progressief beleid te voeren dat hun bevolking ten goede zou komen.

Chris merkte op dat de betrokkenheid van China in Afrika de negatieve invloed van het Westen heeft kunnen compenseren en dat Afrikaanse landen hebben geprofiteerd van Chinese investeringen in infrastructuur, scholen en andere belangrijke projecten. Met het Belt and Road Initiative is er een enorm potentieel voor een ruime en wederzijds voordelige relatie tussen Afrika en China - niet alleen een relatie gestoeld op het winnen van grondstoffen, maar een proces dat de industrie en de economische soevereiniteit van Afrika bevordert. Het soort multilateralisme dat door China wordt gepromoot, is de sleutel tot de ontwikkeling van een nieuw type beschaving, een nieuw model van internationale betrekkingen.

Abdallah al-Harif, oprichter van Democratic Way (Marokko), gaf de sombere toestand van het hedendaagse kapitalisme aan, duidelijk geworden en nog sterker aangezet door de pandemie. De uitzichtloze zoektocht naar winst stort mensen in de ellende en vernietigt de natuur.

Deze gevaarlijke situatie schept echter tegelijkertijd de voorwaarden voor de eenheid van de mensheid om op weg te gaan naar een betere toekomst. We worden geconfronteerd met een enorme desinformatiemachine, dus vereist dit proces een radicale bewustzijnsverandering en de komst van een geloofwaardig en aantrekkelijk alternatief voor het kapitalisme.

Abdallah wees erop dat de lange weg naar het socialisme vele stappen omvat, en de eerste is om een mondiaal front te vormen tegen het VS-imperialisme, de grootste bedreiging voor de vrede en het leven op aarde.

Abdallah deed een dringend voorstel aan het forum: laten we eraan werken om de beweging tegen de Koude Oorlog onderdeel te maken van een algemeen front tegen het VS-imperialisme, voor vrede en zelfbeschikking. We moeten de mensen geduldig de enorme economische, sociale en ecologische kosten van deze oorlog uitleggen, en de aanzienlijke dreiging dat de koude oorlog uitloopt op een hete oorlog. De enorme middelen die voor dit aggressieproject worden ingezet, moeten worden afgeleid zodat ze voorzien in de behoeften van de mensen en maatregelen om de planeet te beschermen.

Een van China's toonaangevende experts op het gebied van internationale betrekkingen, Victor Gao, waarschuwde dat de wereld zich op een zeer kritiek kruispunt bevindt. We staan niet langer enkel voor de uitdagingen van de ontwikkeling, maar ook voor de dreiging van een rampzalige oorlog. Wat we nu doen zal wereldwijd een enorme impact hebben.

Victor wees erop dat China in het geheel niet betrokken wil worden in een oorlog, warm of koud. De opkomst van China is gebaseerd op een vreedzame internationale omgeving en het is van het allergrootste belang voor China dat het zich vreedzaam kan blijven ontwikkelen. Helaas ziet de VS dat China naar verwachting de VS binnen de komende 10-15 jaar economisch zal overtreffen en is het daarom wanhopig op zoek naar een manier om de ontwikkeling van China tegen te houden. Victor trok een parallel met de kunstschaatser Tonya Harding, die in 1994 betrokken was bij een fysieke aanval op haar concurrent, Nancy Kerrigan. Haar toenmalige echtgenoot betaalde een boef om Kerrigans been te breken door met een stok op haar knie te slaan. Nu ze een acuut geval van het Tonya Harding-syndroom hebben ontwikkeld, proberen de Verenigde Staten China op de knieën te meppen en China uit de economische wedstrijd te elimineren. Dit druist in tegen de principes van eerlijke concurrentie, tegen de belangen van het Chinese en Amerikaanse volk en het druist in tegen de doelstellingen van vrede en ontwikkeling.

Elke oorlog die door de VS wordt ontketend, zal de VS niet ten goede komen. Een Koude Oorlog zou enorm schadelijk zijn voor Amerikaanse consumenten, werknemers en bedrijven.

Victor riep de bijeenkomst op om een duidelijke vredesboodschap te verspreiden. Elke oorlog die door de VS wordt ontketend, zal de VS niet ten goede komen. Een Koude Oorlog zou enorm schadelijk zijn voor Amerikaanse consumenten, werknemers en bedrijven. Er zal nevenschade zijn voor veel andere landen. We moeten ons verenigen om het legitieme recht op vrede te verdedigen. Oorlog kan worden vermeden.

De Boliviaanse journalist Ollie Vargas sprak het forum toe vanop de verkiezingscampagne in Cochabamba en beschreef de tegenslagen die Bolivia heeft geleden sinds de door de VS gesponsorde staatsgreep in november 2019 die Evo Morales de macht ontnam. Als gevolg van deze staatsgreep heeft Bolivia het pad van soevereine ontwikkeling verlaten en is het gedwongen het destructieve Amerikaanse vrijemarktmodel over ten nemen en zich te onderwerpen aan neokoloniale afhankelijkheid. Mensen die behoren tot de inheemse bevolking en de arbeidersklasse zijn in Bolivia nu opnieuw uitgesloten van de macht, na 14 jaar van bestuur door de Beweging voor Socialisme (MAS) dat de mens centraal stelde. Er zijn neoliberale hervormingen doorgevoerd, uitgaven voor sociale projecten zijn stopgezet, de werkloosheid is verdrievoudigd en de armoede heeft het niveau bereikt van twintig jaar geleden.

Ollie zei dat China een inspiratiebron is voor landen in het Zuiden, omdat het met succes de weg van nationale ontwikkeling heeft ingeslagen, met de staat als motor van ontwikkeling. En ook al probeert China zijn model niet aan andere landen op te leggen, het is een model dat moet worden bestudeerd, omdat het een model is dat vrede en vooruitgang kan brengen.

Ollie wees op de brede samenwerking tussen China en de regering van Morales in Bolivia, onder meer bij de bouw en lancering van een telecommunicatiesatelliet. ‘Bolivia is een klein land, het heeft niet de expertise om een raket in de ruimte te lanceren, dus werkte het samen met China aan de satelliet die nu internet- en telefoonsignalen levert naar alle uithoeken van het land, van de Amazone tot de Andes en hier in de arbeiderswijken van de grote steden’. Ollie zei dat het project een positief model was van wederzijds voordelige samenwerking, aangezien China expertise en investeringen inbracht, maar niet probeerde om eigenaar te worden van het eindproduct; de satelliet is van het Boliviaanse volk. De wereld kan veel leren van dit model van vreedzame samenwerking.

Het tweede panel werd voorgezeten door de secretaris-generaal van de CND, Kate Hudson, en was gericht op strategie en tactiek tegen de Nieuwe Koude Oorlog. Kate las solidariteitsboodschappen voor die naar de bijeenkomst waren gestuurd door Veterans for Peace (VS), International Action Center en Hamilton Coalition to Stop the War (Canada).

De eerste spreker in dit panel was Margaret Kimberley, een leider van Black Alliance for Peace. Margaret wees erop dat de Amerikaanse regering momenteel haar oorlogspropaganda aan het opvoeren is en gaf als voorbeeld de toespraak van president Trump voor de recente Algemene Vergadering van de VN, een speech die bestond uit laster en beschuldigingen aan het adres van China. Terwijl de Verenigde Staten in hun internationale betrekkingen optreden als een schurkenstaat - bijvoorbeeld met de moord in januari van dit jaar op de Iraanse generaal Qassem Soleimani – presenteren zij zich als de scheidsrechter die oordeelt over gerechtigheid en democratie. Ondertussen krijgen veel Amerikanen alleen de opinies van de ondernemersmedia over China te horen, en daarom geloven ze dat het Oeigoerse volk tot slaaf is gemaakt in concentratiekampen en dat Hongkong geen historisch deel van China is.

Margaret herinnerde eraan dat de Afro-Amerikaanse bevolking trots is op een eervolle geschiedenis van verzet tegen het buitenlandse beleid van de VS. Zwart Amerika verzette zich tegen de oorlogen in Vietnam en Irak en vocht consequent de beweringen aan die deze oorlogen moesten verrechtvaardigen. Zestig jaar geleden verbleef Fidel Castro in Harlem en ontmoette Malcolm X in Hotel Theresa. De Black Alliance for Peace, drie jaar geleden opgericht, probeert mensen van Afrikaanse afkomst te organiseren en streeft naar een wederopleving van hun traditionele steun voor radicale politiek en oppositie tegen Amerikaanse agressie.

Het is ondemocratisch dat mensen maar één kant van het verhaal mogen horen.

Julie Tang, de gepensioneerde rechter van het Superior Court van San Francisco die Pivot to Peace mee heeft opgericht, sprak over de impact van de nieuwe koude oorlog op de Chinees-Amerikaanse gemeenschap. Tegen veel wetenschappers, studenten en academici zijn er verdenkingen en onderzoeken. De FBI richt een schijnwerper op de dreiging van ‘economische spionage voor de Chinese overheid’. Ze richten hun pijlen op Chinees-Amerikanen en Chinese studenten en academici die ze de drijvende krachten achter deze dreiging noemen. Zelfs organisaties met een lange waardige traditie, zoals de US-China Friendship Association en de China Council for the Promotion of Peaceful Reunification zijn nu het doelwit van het ministerie van Buitenlandse Zaken.
De media doen ook mee aan de demonisering van China en Chinezen. Zo besliste de Public Broadcasting Service onlangs zijn documentaire over armoedebestrijding in China niet uit te zenden. Het is ondemocratisch dat mensen maar één kant van het verhaal mogen horen. Julie merkte op dat de vredesbeweging de verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat de mainstream media niet de enige stem zijn als het gaat om de kwesties China en de Koude Oorlog.

Lindsey German, coördinator van de Stop the War Coalition, benadrukte het gevaar dat er naast de koude oorlog ook het ernstige gevaar bestaat van een hete oorlog met China. Trump probeert China economisch te beschadigen, maar hij voert ook de militaire dreiging op door een nooit geziene wapendeal met Taiwan te sluiten en de militaire capaciteit van de VS op te waarderen op een manier die heel duidelijk gericht is op confrontatie met China.

Lindsey wees erop dat de aanval op China, zowel in de VS als in Groot-Brittannië, het hele politieke spectrum beslaat. Joe Biden heeft geprobeerd zichzelf te presenteren als een even grote ‘China-havik’ als Trump, en intussen dringt de Labour-leiding in Groot-Brittannië er bij de regering op aan om krachtiger op te treden tegen China. Het is van groot belang om voor de breedst mogelijke krachtenbundeling te zorgen tegen wat de Amerikaanse en Britse regeringen doen. Lindsey benadrukte hoe belangrijk het is mensen tegen oorlog te verenigen, zelfs als ze misschien sterk gekant zijn tegen bepaalde aspecten van het land dat onder vuur ligt. We hoeven het niet per se 100 procent eens te zijn met alles wat China doet, maar we moeten ons wel kunnen verenigen tegen een oorlog die verwoestende gevolgen zou hebben voor de bevolking van China, de VS en de hele wereld.

Als laatste sprak Ludo De Brabander, woordvoerder van de Belgische vredesorganisatie Vrede vzw. Ludo merkte op dat de toenemende vijandigheid tussen de VS en China beslist van één kant komt. De VS dringt aan op oorlog, terwijl China aandringt op vrede. Het is waar dat China probeert zijn wereldwijde invloed uit te breiden - net zoals andere landen proberen hun invloed uit te breiden - maar tot dusver heeft China strikt politieke en economische instrumenten gebruikt en de soevereiniteit van andere landen gerespecteerd. China heeft de afgelopen jaren zijn militaire budget verhoogd, maar het blijft minder dan een derde van dat van de VS. China heeft één overzeese militaire basis, vergeleken met enkele honderden in de VS. Vandaar dat we kunnen zeggen dat het militaire beleid van China erop gericht is zichzelf te verdedigen.

Ludo suggereerde dat de vredesbeweging nauw zou samenwerken met de milieubeweging, waar een vergelijkbare dynamiek speelt. Terwijl de Amerikaanse president de door mensen veroorzaakte klimaatverandering blijft ontkennen, heeft China zojuist zijn belofte aangekondigd om tegen 2060 koolstofneutraal te zijn. Er is op dit moment een belangrijke kans om de krachten te bundelen en deze sociale en milieubewegingen met elkaar te verbinden.

Na de toespraken reageerden de panelleden op verschillende vragen die door het publiek waren gesteld. Voor het probleem hoe je de onophoudelijke en kwaadaardige anti-Chinese propaganda in de media tegen kunt gaan, suggereerde Margaret Kimberley dat een van de krachtigste manieren om mensen aan te moedigen kritisch over deze kwestie na te denken, is door hen te herinneren aan de mediahetze over de vermeende massavernietigingswapens van Saddam Hoessein, of de herhaalde beweringen dat de troepen van Gaddafi viagra namen en zich schuldig maakten aan massaverkrachtingen. Het bleken allemaal leugens te zijn, maar dat kwam pas uit nadat ze hun rol hadden gespeeld bij het winnen van (actieve of stilzwijgende) steun voor een oorlogsagenda.
In verband met het op poten zetten van een massale anti-oorlogsbeweging zei Lindsey German dat de publieke opinie in Groot-Brittannië verrassend sterk anti-oorlog is, niet in de laatste plaats omdat het de arbeidersklasse is die in oorlogen moeten vechten, en het is ook de arbeidersklasse die te lijden heeft van onvoldoende voorzieningen, gezondheidszorg en onderwijs omdat er zoveel geld naar het leger gaan. Julie Tang ging hierop door. Uit peilingen blijkt dat de belangrijkste zorgen van de Amerikaanse kiezers de pandemie, het milieu en de economie zijn; ze zijn niet zo bezorgd over China als de media ons laten geloven. Als politieke kandidaten de steun van kiezers willen krijgen, moeten ze zich richten op de echt grote problemen in de Amerikaanse samenleving: racisme, de pandemie, het milieu en de wederopbouw van de economie.

Met deze discussie besloot een zeer sterk en nuttig webinar dat vredesbewegingen en activisten van over de hele wereld bij elkaar bracht. Je kunt de uitzending van het forum terugkijken op het No Cold War Youtube channel. Misschien wil je ook de verklaring ‘A New Cold War against China is against the interests of humanity’ ondertekenen en je inschrijven voor de No Cold War nieuwsbrief.

Vertaling: Dirk Nimmegeers
Originele tekst op https://www.invent-the-future.org/2020/10/international-peace-movements-unite-against-the-new-cold-war/