Het platform "geen gevechtvliegtuigen" vraagt de overheid om de aankoop van 34 jachtbommenwerpers te schrappen. De voorziene middelen kunnen beter geïnvesteerd worden in de openbare gezondheidszorg. Dat is een garantie om de coronacrisis goed te doorstaan.
Elke dag klokslag 20u openen heel wat mensen de ramen om te applaudisseren voor het zorgpersoneel dat in een gevecht verwikkeld zit met het coronavirus. Iedereen kent het gebrek aan maskers, tests, ademhalingsapparaten, lokalen, bedden en personeel waarmee de sector te kampen heeft. Iedereen weet ook dat, als de Belgische ziekenhuizen het nog altijd kunnen beredderen, dat mee te danken is aan de maatregelen die we met zijn allen moeten respecteren. En dat desondanks de situatie kritiek blijft.
Vandaag ervaren we aan den lijve wat nodig is om onze veiligheid en die van de samenleving te garanderen. Door de gezondheidscrisis groeit het besef hoe levensbelangrijk hoogwaardige openbare diensten zijn en dat het noodzakelijk is om ervoor te zorgen dat ze zo optimaal mogelijk functioneren.
Foute politiek keuzes
Het gebrek aan maskers of tests heeft de problemen in de gezondheidssector aan het licht gebracht. Al jaren veroordelen gezondheidswerkers de opeenvolgende bezuinigingen die de sector moet ondergaan zoals dat ook het geval is met de meeste andere openbare diensten. Dergelijke besnoeiingen op de begroting zijn het gevolg van politieke keuzes die hebben geleid tot de huidige situatie. De huidige crisis bevestigt hoe nefast deze politieke keuzes zijn en waarom ze krachtig moeten worden afgewezen.
Zo kondigde de regering van Charles Michel in haar beleidsverklaring een besparing aan van maar liefst 3,8 miljard euro in de gezondheidszorg voor het geheel van de legislatuur. De argumenten waren gelijkaardig als diegene die gebruikt werden na de economische crisis van 2008: we moeten ons 'als een goede huisvader' gedragen, we mogen niet 'boven onze stand leven', alle overheidsdiensten moeten 'inspanningen leveren’.
Nochtans, op het ogenblik dat de minister van begroting Sophie Wilmès in 2017 aankondigde dat er bijna 1 miljard (902 miljoen) euro zou gesnoeid worden in de sociale zekerheid, maakte de regering 9,3 miljard euro vrij voor de aankoop van militair materieel: twee fregatten, mijnenjagers, 450 pantservoertuigen, drones... en 34 gevechtsvliegtuigen. Voor de aanschaf van nieuwe gevechtsvliegtuigen tekende de regering Michel in oktober 2018 een contract ter waarde van meer dan 4 miljard euro, die de Belgische belastingbetalers gedurende de hele levensduur minstens 12,5 miljard euro zal kosten ... met kosten van hun gebruik die op 40.000 euro per vlieguur worden geraamd. Bovendien zijn de zware investeringen in militair materieel niet zozeer bedoeld voor onze veiligheid, als wel om te antwoorden op de druk van de NAVO en meer precies van de VS om de defensie-uitgaven te verhogen.
Vandaag is meer dan ooit duidelijk geworden dat de prioriteit in oktober 2018 er niet uit bestond om België te betrekken bij de aankoop van 34 gevechtsvliegtuigen, maar dat ze elders behoorden te liggen.
Vandaag is meer dan ooit duidelijk geworden dat de prioriteit in oktober 2018 er niet uit bestond om België te betrekken bij de aankoop van 34 gevechtsvliegtuigen, maar dat ze elders behoorden te liggen.
De overheidsfinanciën zullen, evenals in 2008, op de proef worden gesteld. Het is nu duidelijk dat België zijn foute politieke keuzes moet herzien om de openbare diensten te kunnen behouden en de basisbehoeften van de burgers te beschermen.
Al van bij de start van de procedure om de F16-vliegtuigen van het Belgische leger te vervangen, stapelden de argumenten tegen dit project zich op, alsook tegen het verloop ervan en de uiteindelijke keuze. Indien de regering de democratische spelregels had gerespecteerd tijdens de ‘F-35-gate’, toen wantoestanden aan het licht zijn gekomen, zou het hele dossier logischerwijze doorgeschoven zijn naar de regering die volgde op de verkiezingen van mei 2019.
Al deze argumenten blijven vandaag geldig en worden nog versterkt nu we ons geconfronteerd zien met een enorme gezondheidscrisis. We hebben geen 34 jachtbommenwerpers nodig. We kunnen het geld beter reserveren om deze crisis goed te doorstaan door te verzaken aan oorlogsvoorbereidingen.
Daarom vragen we de regering dat contract op te zeggen en de voorziene middelen te investeren in de openbare gezondheidszorg.
Ondertekenaars :
11.11.11
Aan de IJzer vzw
ABVV-ACOD Cultuur
Actieplatform Gezondheid en Solidariteit als platform
Agir pour la paix
Aktie Vredesbelasting (VRAK)
Association culturelle Joseph Jacquemotte
Association socialiste de la personne handicapée
Attac Bruxelles
Attac Liège
Belgische Coalitie 'stop uranium wapens'
Broederlijk Delen
Bruxelles-Panthère
Climaxi vzw
CNAPD
CNE Non Marchand
Comac
Comité belge de soutien au peuple sahraoui
Confédération de la jeunesse catholique (CJC)
coordinateur général Conseil bruxellois de coordination sociopolitique ASBL
CSC Services Publiques
CSO
De Vrouwenraad
Dentisterie Sociale
EcoloJ
EPO
Espace Seniors ASBL
Etopia
Fédération des centres de planning des FPS
Forum Nord/Sud
FOS
FPS (Femmes prévoyantes socialistes)
GAMP et Inforautisme asbl
Geneeskunde voor het Volk
Hand in Hand tegen racisme vzw
Hart boven Hard
Intal
Jeunes CSC
Kan-Kan
Kif Kif
La santé en Lutte
Latitudes Jeunes
LEF-FGE
Leuvense actiegroep Palestina
MCP
Masereelfonds
MOC
Oxfam-solidarité/solidariteit
Palestina Solidariteit
parti Humaniste
Quinoa
SCI (Service civil international)
Solidaris
Solidarité socialiste
Victoria De Luxe
Viva Salud
Vlaams ABVV
Vrede vzw
Vredesactie
Vrouwen in het Zwart Leuven
Westhoek Vredeshoek
