Opnieuw komen er duizenden werknemers uit de zogenaamde non-profitsectoren op straat. Ze willen dat er extra geïnvesteerd wordt in zorg, welzijn en cultuur. De schrijnende verhalen die we de afgelopen weken hebben gehoord uit de ouderenzorg, de gehandicaptenzorg of de geestelijke gezondheidszorg illustreren de noden. De vraag is groter dan het aanbod, de kwaliteit kan door een gebrek aan handen niet altijd worden gegarandeerd.

Dat dit een probleem is, zal door geen van de verantwoordelijke ministers worden ontkend. Integendeel, ze zullen met cijfers proberen te bewijzen dat er al wordt geïnvesteerd, meer dan ooit. Het zou er nog maar aan ontbreken. Door de vergrijzing neemt de zorgvraag exponentieel toe, terwijl ook de zorgzwaarte systematisch verhoogt. Dan zijn er niet meer, maar véél meer middelen nodig dan vroeger. En worden de budgettaire beperkingen aangehaald.

15 miljard gevonden

Is er werkelijk geen geld voor handen om meer te doen? Onlangs was op Canvas ‘Shadow World’ te zien, een ontluisterende documentaire over de wereldwijde wapenhandel. Zonder al teveel democratische controle vloeien er nog steeds gigantische bedragen naar de wapenindustrie. Ook ons eigen kleine landje doet haar duit in het zakje.

De regering zette het licht op groen voor de vervanging van de oude F-16 vliegtuigen van het Belgische leger. Aan de investering is een prijskaartje verbonden van in totaal 15 miljard euro, gespreid over de komende veertig jaar. Hoewel er een aanbesteding is verstuurd naar diverse constructeurs, lijkt de voorkeur uit te gaan naar de F-35 Lightning II. Dat toestel is ook in staat om kernwapens te dragen.

Volgens de producent Lockheed-Martin koopt ons land met de F35 het meest geavanceerde gevechtstoestel op de markt, volgens experts een kat in een zak. Het vliegtuig is zo technologisch dat het onbeheersbaar zou zijn, en de gebruiks-en onderhoudskosten oncontroleerbaar. In 2013 al noemde de republikeinse senator John McCain het project ‘a scandal and a tragedy’. Intussen werd reeds dertig procent van de oorspronkelijke bestelling door de VS geannuleerd.

Politieke keuze

Het doet de wenkbrauwen fronsen. Wanneer er gediscussieerd wordt over zorg, welzijn en cultuur, moet er rekening worden gehouden met de economische crisis, en de budgettaire beperkingen die daar het gevolg van zijn. Anderzijds kan er de komende veertig jaar wel nog steeds 400 miljoen euro worden uitgegeven aan militaire technologie, die niet alleen onnodig duur, maar in het geval van de F-35 misschien zelfs onbruikbaar is.

Geld blijkt dus niet onvindbaar. Waar het aan uitgegeven wordt is een politieke keuze. Alleen zou je binnen een democratie wel mogen verwachten dat die keuze door de burgers wordt bepaald, of minstens gedragen. Kent u ze: de mensen die gevechtsvliegtuigen belangrijker vinden dan een goede zorg voor onze ouderen? Dan meer welzijn voor hun kinderen? Dan cultuur? Buiten de schaduwwereld van documentairemaker Gimonprez zijn ze wellicht niet makkelijk te vinden.

Met amper een fractie van het budget dat naar gevechtsvliegtuigen gaat kan er een goed sociaal akkoord worden afgesloten voor de werknemers van de non-profit. Naar aanleiding van de dag van de zorg gisteren werden zij nog uitgebreid in de bloemetjes gezet, ook door politici. Wel, dat ze nu maar eens tonen waar de echte prioriteiten van deze regering liggen.