Ze deden het, zaterdag 5 april. Met hoeveel ze waren? Moeilijk te zeggen, maar meer dan twee miljoen naar het schijnt, in 150+ steden van de Verenigde Staten, tégen het beleid van Trump en Musk.

Het is geen plotse woede-aanval, de protesten zijn al weken bezig in steden, in de ambtenarij, aan de universiteiten. Nu Trump op 2 april ook de economische oorlog verklaarde aan de rest van de wereld, is de maat vol. Iedereen weet dat dit enkel tot recessie, méér armoede en méér ongelijkheid kan leiden. Dat de heer Trump ondertussen naar Florida vertrekt om er een winstgevend partijtje golf te spelen, zegt meer dan genoeg.

Vóór de protesten van 5 april werden er al zo’n 2500 manifestaties geteld, veel meer dan de afgelopen jaren, ook meer dan in 2017 na één jaar Trump I.

De duizenden ontslagen die al zijn gevallen in overheidsdiensten zijn daar uiteraard niet vreemd aan.

De protesten komen van de vele groepen die de migranten én de vrije meningsuiting verdedigen. Mensen verzetten zich tegen de emblematische gevallen van Reynosa Ozturk en Mahmoud Khalil, twee onderzoekers die hun visum en verblijfsvergunning kwijtspeelden wegens hun protest rond Palestina/Gaza. Ondertussen werd al van meer dan 300 onderzoekers uit andere landen het visum afgenomen. Anderhalf miljoen migranten die legaal in de VS verblijven leven in angst. Protesten komen ook van universiteiten die hun programma’s moeten aanpassen om hun subsidies niet te verliezen. 

Voorzichtig beginnen er ook acties te komen in het Congress, groepjes afgevaardigden van Democraten én Republikeinen die het niet langer pikken dat hun land en regio, pijn wordt gedaan.

Erg veel organisaties werkten mee aan de voorbereiding van 5 april, ‘Hands Off!’-betogingen: MoveON, Indivisible Movement, Working Families Party, met elk miljoenen volgers of leden, maar ook de grote AFL-CIO vakbond met 15 miljoen leden, migrantenrechtenorganisaties, armoedebewegingen, de VrouwenMars, enz. En uiteraard kunnen de campagnes van de onafhankelijke senator (voor Vermont) Bernie Sanders en cineast Michael Moore niet vergeten worden.

Het verzet is veel groter dan de meeste sceptici durfden dromen. Vandaag wordt gedacht dat MAGA misschien wel in het zand moet bijten.

De ‘wapenfeiten’ van Trump-Musk zijn dan ook niet min. Acties tegen bibliotheken met ‘foute’ boeken; duizenden ontslagen in de ambtenarij, wat grote risico’s inhoudt voor het land, bv. voor de volksgezondheid en het onderwijs, de luchtverkeersleiding, de statistische diensten; aanslagen op wetenschappelijke instellingen; het verbieden van collectieve onderhandelingen in overheidsdiensten; het verbieden van diversiteitsbeleid; het sjoemelen met kiesdistricten en regels voor het registreren van kiezers; het afschaffen van ontwikkelingssamenwerking; en dreigingen alom, tegen iedereen die het niet volledig eens is met de nieuwe regering. Daarnaast onderneemt Trump een poging om zich nog eens verkiesbaar te kunnen stellen. Tel daarbij de deportaties van migranten naar Guantanamo of naar de gruwelgevangenis van El Salvador, zonder enig onderzoek of bewijs van ‘criminaliteit’; en de acties tegen Venezuela en Cuba.

Op 2 april kwam daar de tarievenslag bovenop. Niemand begrijpt wat Trump hiermee voor positiefs wil bereiken. In dat verband las ik deze week het ergste wat men zich kan voorstellen: Zou het kunnen dat Trump het gewoon niet begrijpt? Dat hij denkt dat een tarief van 34% voor China door China moet worden betaald in plaats van door de eigen burgers die Chinese producten willen kopen? Het is nauwelijks denkbaar, en toch. Denk ook aan de totaal absurde manier waarop die tarieven werden berekend. Hoorde ik onlangs ook niet dat Europese politici niet altijd het verschil kennen tussen de Balkan en de Baltische Staten? Hoever glijden we af?

Straks is het 1 mei. Afwachten.

Dit artikel verscheen ook op Uitpers.