De Sahrawi strijden al 40 jaar tegen de Marokkaanse bezetting van hun land, de Westelijke Sahara. Het gaat om een van de vergeten conflicten. Lees hier het volledige dossier
De Westelijke Sahara is een voormalige Spaanse kolonie. Na het vertrek van Spanje, annexeerde Marokko het gebied en startte het een omvangrijk koloniastieprogramma. Het Internationaal Gerechtshof in De Haag en verschillende resoluties van de Verenigde Naties stellen nochtans ondubbelzinnig dat de Sahrawi recht hebben op zelfbeschikking en dat het aan hen toekomt om over de toekomst van hun gebied te oordelen. Het Polisario Front, de bevrijdingsbeweging van de Sahrawi, dat eerder tegen de Spaanse koloniale bezetting vocht, riep in 1976 de Arabische Democratische Sahrawi Republiek (RASD) uit. Er volgde een bittere oorlog met duizenden slachtoffers. Het Marokkaanse leger, dat er vandaag nog altijd 120.000 troepen heeft gelegerd, zette napalm en witte fosfor in. Marokko betaalde een zware prijs in mensenlevens en in economische termen. Onder auspiciën van de VN kwam het in 1991 tot een staakt-het-vuren en een akkoord dat voorzag in een referendum in 1992 over de toekomst van het land. Dat is er tot dusver niet gekomen omdat Marokko stemrecht opeiste voor zijn massaal ingeweken landgenoten. Het conflict zit zo al jaren in een impasse. De Sahrawi blijven sinds het wapenbestand bij een geweldloze aanpak zweren hoewel er onder de jongeren in de kampen van het Algerijnse Tindouf waar 190.000 vluchtelingen leven, stemmen opgaan om de wapens terug op te nemen.