Verschillende militaire interventies in Afghanistan, Irak en Libië hebben geen vrede en stabiliteit gebracht, waarschuwt de gezamenlijke vredesbeweging. 'Toch investeert onze regering binnenkort opnieuw miljarden in datzelfde failliete recept.'
De blinde terreur heeft opnieuw toegeslagen. Ditmaal was ons land aan de beurt. We worden er pijnlijk aan herinnerd dat oorlog en geweld geen grenzen kennen. Ons medeleven gaat uit naar de slachtoffers van de aanslagen in Brussel, net als naar alle slachtoffers van aanslagen en oorlogen in Irak, Syrië, Turkije, Ivoorkust, Mali en elders in de wereld.
Terrorisme bombardeer je niet weg
De aanslagen doen ons met verstomming slaan. Ze roepen onbegrip, machteloosheid en woede op. Ze doden de hoop, ze maken slachtoffers. Na de aanslagen in Parijs sprak de Franse regering oorlogstaal. Meteen werden de luchtbombardementen op Syrië opgevoerd. Maar de terreur slaat terug. Het is van belang dat we ons grondig bezinnen over ons antwoord op de terreurdaden in Brussel. We mogen de fouten uit het verleden niet meer herhalen. De war on terror duurt nu al jaren. Verschillende militaire interventies in Afghanistan, Irak en Libië hebben geen vrede en stabiliteit gebracht. Militaire operaties zijn in sommige gevallen misschien een remedie voor een specifieke kwaal, ze hebben de patient nog nooit genezen. Integendeel, ze creëren de voedingsbodem voor terreurgroepen als de Islamitische Staat. Ze negeren de wortels van de haat. Toch investeert onze regering binnenkort opnieuw miljarden in datzelfde failliete recept met de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen.
Het is van belang dat we ons grondig bezinnen over ons antwoord op de terreurdaden in Brussel
Geweld en terreur komen niet zomaar uit de lucht vallen. In het Midden-Oosten groeit een generatie jongeren op zonder enig perspectief. Corrupte elites en militaire machthebbers maken er elke democratische verandering van onderuit onmogelijk. Met veel van die regimes onderhouden we goede betrekkingen. Dat onder meer Saudi-Arabië en Qatar religieus extremisme voeden in de regio (en ver daarbuiten) en extremistische groepen bewapenen is al lang bekend. Dat dit deels gebeurt met Europese wapens weten we ook. Wat weerhoudt onze overheden ervan dit beleid te herzien?
We moeten de grondoorzaken van het geweld aanpakken. Er is een coherent beleid nodig waarin economie, diplomatie en alle andere vormen van buitenlands optreden op elkaar afgestemd zijn. Echte veiligheid is meer dan de afwezigheid van geweld. Menselijke veiligheid wil zeggen dat we werk maken van een economische, sociale en ecologisch duurzame samenleving. Van tolerantie en respect voor andere culturen. Europa onderschrijft heel wat waarden, maar is niet altijd even consequent in het uitdragen ervan.
#dailyracism
We mogen niet in de val trappen van de terreurorganisaties die haat en verdeeldheid willen zaaien met hun acties. Over religies en culturen heen is het belangrijk dat we solidair en eensgezind reageren. Net na de aanslagen van 9/11 kwamen mensen uit de Arabisch-Amerikaanse gemeenschap aan het woord die hun bezorgdheid uitdrukten over het groeiende haatklimaat. We zijn 15 jaar verder, en toch is dat net klimaat aan de winnende hand.
De vermoedelijke daders van de aanslagen in Brussel en Parijs groeiden hier op. Ze radicaliseerden hier. Sommigen van hen trokken vervolgens naar Irak of Syrië. Ze zitten met gevoelens van ongenoegen over de plaats die ze niet krijgen of vinden in de samenleving. Nog te veel jongeren worden geconfronteerd met drempels om op volwaardige wijze deel te nemen aan onze samenleving. Om te vermijden dat ze voer worden voor fanatisme, zullen overheden meer moeten investeren in kwaliteitsvolle toegang tot onderwijs, de arbeidsmarkt en cultuur voor iedereen, in een samenleving waarin respect heerst voor ieders geloof en overtuiging.
Als de democratie in gevaar is, is minder democratie niet de oplossing
Naast een duurzaam buitenlands beleid moet een verstandige aanpak staan van de binnenlandse terrorismedreiging. Vanuit de sense of urgency wordt beleid gemaakt dat in andere omstandigheden ondenkbaar zou zijn. Politie en gerecht moeten hun werk kunnen doen om de daders te vatten en te berechten, maar dit moet gebeuren binnen de grenzen van de democratische rechtsstaat. We moeten investeren in de samenleving waarin iedereen zijn plaats vindt, niet in meer repressie. Stoere krachtdadige veiligheidsmaatregelen aankondigen kan bijdragen aan een psychologisch gevoel van veiligheid, maar zelfs een volledig leger in de straten van Brussel kan het risico op een aanslag niet herleiden tot nul.
Agir pour la Paix
CNAPD
Intal
Mouvement Chrétien pour la Paix
LEF
Pax Christi
Vrede
Vredesactie