Wij, ondergetekenden, zijn progressieve activisten die deel hebben uitgemaakt van de Europese solidariteitsbewegingen die de Sandinistische revolutie, gestart in de jaren 1970, steunden. Velen van ons woonden en werkten in Nicaragua of bezochten het land als leden van internationale solidariteitsdelegaties en werkbrigades tussen 1979 en 1990.

We geloofden toen, en we blijven ook nu geloven, dat mensenrechtenschendingen door autoritaire regeringen, zoals het huidige regime van Ortega-Murillo, moeten worden veroordeeld en de daders van misdaden tegen de menselijkheid moeten worden berecht. 

We gingen naar Nicaragua om de heldhaftige en nobele inspanningen van het Nicaraguaanse volk te steunen. Een volk dat, nadat het de Somoza-dictatuur had verdreven, zijn land herbouwde op basis van rechtvaardigheid, gelijkheid en democratie. We waren uit de eerste hand getuige van de illegale en immorele acties en mensenrechtenschendingen van de VS-regering die de dood van duizenden Nicaraguanen veroorzaakten en het onnoemelijk lijden van nog duizenden meer. We hebben gelobbyd bij onze eigen regeringen, kerken, vakbonden en hulporganisaties om het recht op zelfbeschikking van het Nicaraguaanse volk te verdedigen. 

In de afgelopen anderhalf jaar zijn we steeds meer ontmoedigd geraakt bij het zien hoe Daniel Ortega en Rosario Murillo een autocratische familiedynastie hebben gevestigd met boven alles de bedoeling om aan de macht te blijven.

We zijn geschokt door het optreden tegen vrouwenorganisaties, onafhankelijke journalisten, mensenrechtenverdedigers, milieuactivisten en tegen inheemse gemeenschappen die zich verzetten tegen de aanleg van een voorgesteld kanaal. Wij hebben gezien hoe het regime de publieke instellingen volledig gepolitiseerd en de rechtsstaat ondermijnt heeft.

In 2018 volgden we de massale “autoconvocado” sociale protesten die uitbraken. We zagen honderdduizenden Nicaraguanen de straat opgaan, in een massale demonstratie van zelfbeschikking van mensen die zelfstandig durven denken en namens zichzelf actie ondernemen. 

We waren geschokt en met afschuw vervuld door de dodelijke reactie van het Ortega-Murillo-regime op die protesten, en door de steeds verder escalerende politieke onderdrukking van het maatschappelijk middenveld en de schending van de fundamentele mensenrechten en de grondwettelijke rechten van het Nicaraguaanse volk.

En nu zijn we verontwaardigd over de recentste manoeuvres van het regime, tijdens de afgelopen weken, om elke dissidentie de kop in te drukken. We zijn verontwaardigd dat de deelname aan de verkiezingen van november 2021 van partijen verspreid over het hele politieke spectrum, tegengehouden wordt, en eveneens door de arrestatie en detentie van vijf prominente potentiële oppositiekandidaten, zelfs al zijn we het niet eens met hun politieke standpunten.

Wij zijn ook verontwaardigd over de arrestatie en detentie van civiel-maatschappelijke en oppositionele activisten en leiders, waaronder historische revolutionairen Dora María Téllez, Hugo Torres en Victor Hugo Tinoco, en over de uitbreiding van het habeas corpus van 48 uur tot 90 dagen.

De regering-Ortega-Murillo vertegenwoordigt op geen enkele manier de waarden, principes en doelstellingen van de Sandinistische revolutie die we ooit bewonderden, en ze verraadt de herinnering aan de tientallen duizenden Nicaraguanen die stierven voor een democratisch Nicaragua waarin het volk vrij en eerlijk kan kiezen wie hen zal besturen.

Om al deze redenen roepen wij, anti-interventionistische progressieve solidariteitsactivisten, gewijd aan het principe van mensen-, politieke-, maatschappelijke- en culturele rechten voor iedereen, wie het ook is, het Ortega-Murillo-regime op om:

-de meer dan 130 politieke gevangenen die momenteel worden vastgehouden, waaronder de presidentskandidaten, leden van de oppositie en historische leiders van de Sandinistische revolutie, vrij te laten;

-de voortdurende intimidatie en onderdrukking door de politie en paramilitairen van oppositieleiders en activisten, onafhankelijke journalisten, mensenrechtenverdedigers en religieuze leiders een halt toe te roepen;

-de draconische nationale veiligheidswet op grond waarvan deze personen gearresteerd werden, en ook de andere repressieve wetten die onlangs werden aangenomen, in te trekken en nietig te verklaren;

-verkiezingshervormingen te onderhandelen die vrije en eerlijke verkiezingen -met internationale waarnemers- zullen garanderen, alsook de deelname zullen verzekeren van de momenteel vastgehouden presidentskandidaten. 

Deze brief werd vertaald vanuit het Engels door Walter Lotens en staat open voor handtekeningen van Belgische ex-brigadisten en ex-leden van de solidariteitsbeweging met Nicaragua.