Image
banner
Storm tijdens de Top van de Amerika’s
Artikel
5 minuten

Zeven juni was een slechte dag voor Luis Almagro, secretaris-generaal van de Organisatie van de Amerikaanse Staten (OAS). Tijdens de negende Top van de Amerika’s confronteerde een jongeman hem met wat hij is: een marionet van het Witte Huis en aanstichter van de staatsgreep in Bolivia. (Na protesten volgend op de Boliviaanse verkiezingen van 2019 die gewonnen werden door Evo Morales, verklaarden Almagro en de OAS dat er sprake was van fraude. Morales zag zich daardoor verplicht om zijn ontslag in te dienen. De conclusies van de OAS-audit werden echter gediscrediteerd door verschillende academische studies, waardoor het afgedwongen ontslag van Morales als een zachte staatsgreep kan omschreven worden.) De jongeman stelde dat Almagro geen lessen kon komen geven over democratie omdat zijn handen besmeurd zijn met bloed.

In een andere zaal op de Top in Los Angeles leek het VS-minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, niet veel beter te vergaan: verschillende journalisten verweten hem persvrijheid te gebruiken om de moordenaars van journalisten in te dekken en bepaalde landen sancties op te leggen en uit te sluiten van de Top. “Democratie of hypocrisie?” weerklonk die dinsdag over de luidspreker.

Deze stormachtige bijeenkomst begon al met een groot diplomatiek struikelblok voor de Verenigde Staten toen verschillende Latijns-Amerikaanse presidenten aankondigden dat ze niet zouden participeren vanwege de uitsluiting van Cuba, Venezuela en Nicaragua. Deze uitsluiting gebeurde op bevel van het Witte Huis, terwijl de website van het VS-ministerie van Buitenlandse Zaken nog altijd het open en niet-restrictieve karakter van de bijeenkomst propageert. Er staat te lezen: “De Verenigde Staten heeft altijd zijn toewijding getoond en zal dit blijven tonen aan een inclusief proces dat de input incorporeert van mensen en instituties die de immense diversiteit van onze hemisfeer vertegenwoordigen, en inheemse en andere historische gemarginaliseerde stemmen omvat.”  

Analisten bestempelden de Top van de Amerika's als een mislukking nog voor ze van start ging.

Hypocrisie lijkt de lijm die deze Top bijeenhoudt. De reguliere VS-media en analisten bestempelden de bijeenkomst van 6 tot 10 juni als een mislukking nog voor ze van start ging. Op 7 juni verzekerde het dagblad de ‘Washington Post’ zijn lezers dat “deze Top van de Amerika’s in Los Angeles meer zal herinnerd worden vanwege zijn afwezigheden, dan vanwege zijn potentiële overeenkomsten”. Daarbij werd vooral de aandacht gevestigd op de afwezigheid van de Mexicaanse president Andrés Manuel López Obrador (AMLO), die op 7 en 8 juni de meest vermelde politieke figuur was op de Amerikaanse sociale netwerken en media – zelfs meer dan VS-president Joe Biden volgens statistieken van Google Trends.

Richard N. Haass, vroeger adviseur van ex-minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell en directeur beleidsplanning voor het ministerie van Buitenlandse Zaken, vatte de ramp perfect samen in een tweet: “De Top van de Amerika’s lijkt een debacle te zijn, een diplomatieke owngoal. De VS heeft geen handelsvoorstel, geen immigratiebeleid en geen infrastructuurpakket. In plaats daarvan ligt de focus op wie er wel en wie er niet zal zijn. Het is onduidelijk waarom we erop hebben aangedrongen om de Top te laten doorgaan.”  

Zoals te verwachten valt van een bijeenkomst waarvan de uitnodigingslijst 72 uur voor aanvang nog altijd niet was afgekondigd, domineert apathie de debatten, waar volgens getuigen bijna niemand naartoe gaat. Toch liet de regering van de Verenigde Staten geen kans onbenut om de fictie van de participatie van het middenveld in stand te houden. Zo ontmoette ze vertegenwoordigers van de Cubaanse gemeenschap in Miami, die betaald wordt door USAID en beloond werd met nog meer geld. Tijdens de Top beloofde Blinken immers een nieuw fonds van 9 miljoen dollar om “onafhankelijke journalistiek” te ondersteunen, hoewel de begunstigden reeds 20 miljoen dollar per jaar ontvangen voor het promoten van “regimeverandering” in Cuba. 

De Verenigde Staten liet geen kans onbenut om de fictie van de participatie van het middenveld in stand te houden.

Dit politiek vertoon vindt plaats in wat in wezen een bunker is, want de politie van Los Angeles kreeg meer dan 15 miljoen dollar toegewezen om de Top te bewaken en een stad te militariseren die bekend staat om zijn dakloosheidsprobleem en armoedezones. Ondertussen toont de elite van de Democratische Partij, die elke voeling verloren heeft met de realiteit van haar eigen land dat geplaagd wordt door dagelijkse moordpartijen, zich steeds machtelozer om aan de verwachtingen van de burgers te voldoen. Terwijl de meeste besluiten en wetgevende projecten zich in een staat van verlamming bevinden, herhaalt deze elite de clichés van de oude Monroedoctrine -Amerika voor de Amerikanen- en lijkt ze wat Latijns-Amerika betreft toegewijd aan isolationisme.

De Verenigde Staten houdt zelden rekening met de onderscheidende kenmerken van zijn Latijns-Amerikaanse buren: cultureel, taalkundig, religieus en traditioneel. Het lijkt heden ten dage onbegrijpelijk, maar het VS-buitenlands beleid ten opzichte van Latijns-Amerika wordt geformuleerd en uitgevoerd vanuit uitsluitend ideologische benaderingen en wordt gekenmerkt door simplistische beslissingen die uiteindelijk iedereen schaden, in de eerste plaats de Verenigde Staten zelf. 

De storm trotserend heeft de alternatieve top, de ‘People's Summit for Democracy’, zich geïnstalleerd niet ver van de bijeenkomst van de 'top van de vrienden van het Witte Huis'. Gesponsord door zo’n 250 organisaties, waarvan het merendeel lokale vakbonden, marcheert de tegentop op 10 juni door de straten van Los Angeles, of de autoriteiten -die al het mogelijke gedaan hebben om de alternatieve top het zwijgen op te leggen- daar de toestemming voor geven of niet.

De tijdens deze Top van de Amerika's opgelegde media-blokkade heeft overigens niet het verwachte succes. Almagro en Blinken zijn beiden viraal gegaan op de sociale media voor redenen buiten hun controle, en ze zullen niet de laatsten zijn die ondervinden hoe de verontwaardiging van de uitgeslotenen smaakt. 

Dit artikel verscheen eerder op La Jornada


Iets fouts of onduidelijks gezien op deze pagina? Laat het ons weten!

Nieuwsbrief

Schrijf je in op onze digitale nieuwsbrief.