In Ramallah, de zogeheten hoofdstad van de bezette Palestijnse Westelijke Jordaanoever waar de zogeheten Palestijnse Autoriteit (PA), in de praktijk door Fatah gecontroleerd, zetelt, werden vorige week de lokalen van Al Jazeera gesloten door diezelfde PA. 

Die stuurde woensdagavond wat militairen naar de Al Jazeera-kantoren met een papier waarop stond dat alle activiteit van journalisten en medewerkers gestopt moest worden, en dat was het het. Al Jazeera moet zwijgen. Weliswaar geldt het verbod maar voorlopig, maar een einddatum ervan werd niet opgegeven.

Waarom het verbod? 

Omdat, zegt de PA, Al Jazeera “zich bezondigt aan het verspreiden van opruiende en misleidende reportages, die tweedracht provoceren en Palestijnse interne aangelegenheden verstoren”. Wat had Al Jazeera gedaan, om zo'n zware kritiek en straf vanwege de Autoriteit over zich heen te krijgen, wetende dat de PA uiterst impopulair is in Palestina, en Al Jazeera juist wel populair? En terwijl Al Jazeera, dat gecontroleerd wordt door Qatar, volgens de eigen politieke commentator Marwan Bishara, de enige zender is die nog informatie verstrekt uit de Westelijke Jordaanoever en Gaza.

Om dat te begrijpen moeten we naar Jenin, de opstandige stad met haar vluchtelingenkamp in het noorden van de Westelijke Jordaanoever. Daar, en in de twee andere noordelijke steden Nabloes en Tulkarm, heeft zich een eigenzinnige kern van militanten ontwikkeld die het gezag van de PA niet meer erkent en gewapend verzet pleegt tegen de Israëlische bezetting — en steeds vaker ook tegen de PA-politie die probeert hen dat te beletten.

Het resultaat daarvan is dat Israël geregeld zijn IDF-eenheden (Israëlisch defensieleger) naar Jenin stuurt om raids uit te voeren, waar die intussen al verwacht worden, zeker in het beruchte vluchtelingenkamp (dat al een paar keer met de grond gelijk werd gemaakt door de IDF). Keer op keer wordt daar hard gevochten, met doden en gewonden aan beide kanten tot gevolg. 

Dat is niet helemaal zoals het, in Israëlische ogen, met de Palestijnse Autoriteit afgesproken was. Van de PA wordt immers verwacht dat ze -in de aan haar toevertrouwde gebieden- de orde bewaart, dat wil zeggen een beetje zoals in onderaanneming van Israël politioneel optreedt om de Israëlische belangen op de Westelijke Jordaanoever te beschermen. Wat de PA doorgaans, met ijver, ook doet. 

Ze heeft daarvoor een soort half gewapende (de Israëli’s laten op dat gebied niet veel toe en houden ook de PA nauwgezet in de gaten) gendarmerie en een tiental soorten geheime en politieke politie. Die laatste dient vooral om interne Palestijnse dissidentie tegen de PA op te sporen en uit te schakelen. Daarbij ligt de nadruk op de strijd tegen Hamas en de Islamitische Jihad, die Gaza overnamen. Om die reden en om de notoire corruptie, naast incompetentie, in haar bestuur, wordt de PA door taxichauffeurs in Ramallah al eens “de bezetting nummer twee” genoemd.

Dus toen er op zestien december weer actie was in het Jenin-vluchtelingenkamp, wachtte de PA niet op de Israëli’s maar ging er zelf naartoe om in een heuse militaire raid de opstandige Jenin Brigades aan te pakken, met meer dan elf doden als resultaat. Al Jazeera was erbij en bracht er verslag over uit. Die berichtgeving is niet in de smaak gevallen bij de Palestijnse Autoriteit, en vorige woensdag viel de bijl dan ook bij Al Jazeera.

147 Journalisten

Al Jazeera was dergelijke reacties al wel gewend. Twee maand geleden sloot Israël al de kantoren in Ramallah en in mei 2023 had het de zender in Israël zelf verboden. Onafhankelijke media horen volgens Israël, net als volgens de PA, eigenlijk niet te bestaan - zie de aanval van de regering Netanyahu vorige maand op de krant Haaretz, de enige overblijvende kritische krant in Israël. Journalisten, die er in vroegere tijden onbevreesd hun werk konden doen, worden in dit nieuwe Midden-Oosten speciaal geviseerd door de snipers. Sinds 7 oktober zijn in de Palestijnse gebieden minstens 147 journalisten gedood, “waardoor bezet Palestina een van de gevaarlijkste landen is geworden in de geschiedenis van de moderne journalistiek”, aldus de IFJ, de Internationale Federatie van Journalisten.

Terug naar de gewelddadig actie van de PA in Jenin - niet tegen de Israëlische vijand maar tegen de eigen verzetsstrijders en daarna sluiting van het enige nieuwsmedium dat erover kan, dan wel durft berichten. Wat is er met die Palestijnse Autoriteit -met Fatah- aan de hand, die anderzijds zo onhoorbaar stil is geworden over de almaar voortdurende oorlog in Gaza? Met Oudejaar, 31 december 2024, werd daar het cijfer van 45.541 dode Palestijnen overschreden, meestal vrouwen en kinderen. Je vraagt je af, wat vindt de PA daarvan?

En wat zijn tegenover dergelijke cijfers de ongelukkige 147 dode collega’s? Het echte nieuws deze feestweken ging over de vijf doodgevroren baby's in Gaza, waar het laatste functionerende ziekenhuis in het noorden van de enclave, het Kamal Adwan Hospitaal in Beit Lahiya, na een week van belegering en beschieting door de Israelisch leger platgebrand werd. De directeur van het ziekenhuis, die zijn patiënten niet aan de soldaten van Israël had willen overlaten -relazen van hoe zij zich gedroegen zijn op het internet te vinden- werd door de Israëli's opgepakt en opgesloten in een niet nader genoemde gevangenis.

Berichtgeving is belangrijk, zonder zou u dit alles niet weten. Daarom is de actie van de PA tegen Al Jazeera -en wij weten wel dat veel Palestijnen over de berichtgeving van Al Jazeera in het Arabisch niet zo geestdriftig zijn- een ontmaskering van de PA zelf. Want de PA, durft een Palestijnse vriendin zeggen vanuit Jeruzalem, “is een corrupte, onbekwame autoriteit geworden die niet eens bij machte is om haar eigen mensen te beschermen tegen de aanvallen van de kolonisten! Als dan een handvol gewapende mannen in Jenin in actie komt tegen de bezetting, ontmaskert dat haar zwakheid eens te meer. Al Jazeera berichtte over de aanval van de PA op Jenin, en zodoende belichtte het de zwakheid van de PA. Waarom wordt juist nu actie ondernomen tegen Al Jazeera? Omdat Israël het voorbeeld gaf. En om de VS en Israël te tonen dat zij [de PA] nog in staat is om hun belangen te dienen!”

Wat zijn de plannen

Niemand weet natuurlijk wat de gezanten van Washington DC, de kliek rond de president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, en zijn zichzelf al zo lang overlevende Fatah-groep, in het oor blijiven fluisteren. Washington heeft eerder een ontwerp van een akkoord met Israël over wat er na de oorlog met Palestina -en niet alleen met Gaza!- moet gebeuren, dan dat Israël dat met de PA zou hebben. Terzake doen fantastische verhalen de ronde, en in geen ervan is er sprake van een onafhankelijk Palestina. Van die plannen hangt nochtans het einde van de oorlog af. Mahmoud Abbas en zijn kornuiten, die zich sinds de moord op Yasser Arafat zo lang aan de macht hebben weten vast te klampen, zullen dat blijven doen zo lang het enigszins mogelijk is, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat zij een deel zullen zijn van het uiteindelijke plan.

Wat de moedigste van alle Israëlische journalisten, Gideon Levy van Haaretz, ondertussen het meest tegen de borst stuit, is dat de IDF aan de kust in het noorden van Gaza, naast het Jabalia-vluchtelingenkamp of wat daar van overblijft, een eigen “zone of interest” geschapen heeft, zoals in de gelijknamige film over het rustige leven naast Auschwitz. Het gaat om een rustoord aan het strand in Gaza, met schaduw, rustkussens, bar en barbecue, waar de vermoeide soldaten kunnen bijkomen na de actie, terwijl dit keer niemand beweert dat ze daar maar voorlopig zijn. Dit, en de Israëlische ramptoeristen die vanaf de grens van Israël naar de vernietiging van de stad Gaza kwamen kijken, zijn immers de tekens die de ware aard blootleggen van de gedoodverfde overwinnaars in dit zogenaamde conflict. De bondgenoten van de Europese Unie.

Dit geredigeerde artikel verscheen eerder op Uitpers.