Er was een talrijk publiek (meer dan 160 mensen) komen opdagen voor de infoavond in Gent over de situatie van de vrouwen in Afghanistan na 12 jaar van oorlog.
Tijdens haar inleiding herinnerde Soetkin Van Muylem (Vrede vzw) ons aan het feit dat Afghanistan in 2001 aangevallen werd als reactie op de aanslagen op de Twin Towers door Osama Bin Laden, die op dat moment verbleef in het land. De inval past dus in de Amerikaanse 'war on terror'.
De bescherming van de vrouwenrechten, daar zou het de oorlogvoerende landen om te doen zijn. De toestand na 12 jaar oorlog is heel slecht. Afghanistan bungelt helemaal achteraan in de VN Human Development Index. Hoe valt een democratisering van een land met bommen af te dwingen? En voegt onze Belgische regering wel de daad bij het woord? België spendeerde in 2012 112 miljoen euro aan haar militaire aanwezigheid in Afghanistan en slechts een fractie daarvan (13 miljoen euro) aan de wederopbouw...
Wegens een visum-probleem geraakte het Afghaanse ex-parlementslid Malalai Joya niet in België, maar via een videoboodschap die ze opnam naar aanleiding van de tiende verjaardag van de oorlog in Afghanistan geraakte haar analyse over de oorlog toch bij het publiek. Zij is een uitgesproken voorstander van een terugtrekking van de Westerse troepen uit haar land. Voor haar vormt hun aanwezigheid en de burgerslachtoffers die zij maken eerder een belemmering voor de ontwikkeling van haar land. Nadat de troepen in 2014 (formeel) zullen terugtrekken wijst ze wel op het belang van voortdurende hulp van de internationale gemeenschap bij het uitbouwen van onderwijs en de emancipatie van de vrouwen, want daar ligt volgens haar de toekomst van het land.
Razia Arefi is de algemene directeur van Mothers For peace in Afghanistan. Zij schetste de context en de gezondheidstoestand van het leven als vrouw in Afghanistan. Zij gaf ons een goed beeld van de werking van de organisatie: van de oprichting van schooltjes over het aanbieden van gezondheidszorg tot beroepsvorming.
Dokter Sima gaf heel concrete voorbeelden over hoe Mother for Peace bijdraagt aan de gezondheidszorg in het land: Basisgezondheidszorg, Pre-en postnatale zorg, Psychologische hulp, Gezondheidseducatie, Vaccinaties en Gezinsplanning.
Er kwamen veel vragen uit het publiek. Wat zal er gebeuren na 2014? Wat kan het Belgische publiek doen om te helpen?
Tine Vanhee (Mothers for Peace) probeerde de avond op een positieve noot te eindigen. Ook in Afghanistan blijven mensen verzet plegen. Ondanks de moeilijke omstandigheden kwamen er toch vrouwen op straat in Kaboel om te manifesteren op One Billion Rising day, een internationale protestactie waarin vrouwen wereldwijd het geweld tegen vrouwen aankaarten. Schitterend is ook het werk van een jonge Afghaanse graffiti artieste die de troosteloze stukgeschoten gebouwen opfleurt met haar persoonlijke kijk op de strakke vrouwelijke kledingvoorschriften in het land.
De inleidende tekst van Soetkin vindt je hier.
Haar videoboodschap voor deze avond vind je hier.
Foto's: door Vrede vzw.
