2020 ligt achter ons. Het was een crisisjaar zonder weerga sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het zou een les moeten zijn om twee planetaire bedreigingen dringend aan te pakken: de klimaatveranderingen en het gevaar van een kernwapenoorlog.
Illustratie: geralt (pixabay.com)
De afgelopen maanden gaf Turks president Erdoğan zijn politiek in binnen- en buitenland een nieuwe nationalistische impuls, deels als bliksemafleider van de financieel-economische crisis in zijn land, maar ook als een – vooralsnog weinig geslaagde - poging de bevolking opnieuw te verenigen achter zijn leider.
Guam US military base (bron: NASA's Earth Observatory)
Buitenlandse militaire basissen zijn neokoloniale voorposten die oorlog, geweld, mensenrechtenschendingen en milieuvervuiling in de hand werken. Op veel plaatsen stuiten ze op verzet van de bevolking. Veel getuigenissen op de 4e conferentie tegen militaire basissen in Berlijn. Vrede vzw verzorgde de openingsrede.
Foto: L. De Brabander
Speech at the peace movement's NATO counter-summit, 'The New World (dis)order', London 30 november.
Cartoon: Latuff
Dertig jaar na de val van de Berlijnse muur, heeft Europa honderden kilometers aan nieuwe grensbarrières geconstrueerd. En er worden er nog meer gepland.
'Nooit meer oorlog', zo klinkt het op 11/11. We zijn daar ver van verwijderd. NAVO-lidstaten laten hun defensiebudgetten drastisch stijgen en maken de wereld in naam van de vrede net heel onveilig. Tijd om de juiste lessen van WOI nog eens ter hand te nemen.
cartoon by Latuff
Voor president Trump afgelopen mei naar zijn eerste NAVO-top trok in “hellhole” Brussel, maakte hij tijd vrij om Saoedi-Arabië en Israël, de belangrijkste Amerikaanse bondgenoten in het woelige Midden-Oosten, van zijn onvoorwaardelijke steun te gaan verzekeren.