Bij het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede justifieerde president Barrack Obama 'zijn' Afghanistan-oorlog door deze als een gerechtvaardigde oorlog voor te stellen. Zoals zijn voorganger redeneert hij in termen van 'goed' en 'kwaad'. Hij zegt met name: “Ik word geconfronteerd met de wereld zoals hij is, en kan niet werkloos toezien wanneer het Amerikaanse volk wordt bedreigd. Want vergis u niet: het kwaad bestaat wel degelijk in deze wereld”. (De Morgen 11/12/09 p.27)
We hebben het hier al herhaaldelijk geschreven: Vrede vzw is niet per definitie tegen alle geweld. Wij kiezen steeds voor politieke oplossingen maar wij erkennen het recht van volkeren om zich te verdedigen tegen invasie en bezetting (dat doet ook het VN-charter). Een staat heeft recht op een leger maar voor ons enkel in het kader van een defensieve defensie op een zo laag mogelijk niveau. Interventie-oorlogen in een ver land horen daar dus absoluut niet bij. En hoe je het draait of keert, in Afghanistan gaat het om een interventieoorlog gemotiveerd door wraak.
Vrede vzw heeft in haar analyse ook oog voor een ander soort gerechtvaardigd geweld. Tegenover elke gewelddadige uiting van structureel geweld meent Vrede vzw dat een onderdrukte meerderheid het recht heeft maatschappelijk, want louter defensief, tegengeweld te gebruiken. Het gaat 'm dus om die groepen en bevrijdingsbewegingen die op zoek zijn naar fundamentele sociale rechtvaardigheid maar in hun politieke strijd door repressie en geweld geen uitkomst meer hebben.
President Obama blijft ook Al Qaida en de Taliban als een gemeenschappelijke vijand beschouwen als hij zijn oorlog in Afghanistan tot een gerechtvaardigde oorlog tegen het kwade rekent. Maar de Taliban hebben de twintowers niet opgeblazen. Let wel, de taliban vertegenwoordigen een ultraconservatieve stroming , die in de eerste plaats een bepaalde, haast feodale, sociaal-economische ordening verdedigt, met grote excessen qua onderdrukking van de vrouw. De godsdienst wordt in onze ogen door hen gebruikt om deze feodale ordening te kunnen blijven aanhouden.
Al Qaida kan gedijen in deze wereld omwille van de mondiale apartheid waar de 'internationale gemeenschap' zich beperkt tot de westerse machten, waar een politiek van twee maten en twee gewichten de standaard is. Terrorisme moet en kan worden bestreden met de instrumenten van een rechtsstaat : het strafrecht in het binnenland, en het internationaal recht en de conventies van Genève op bovenstatelijk niveau. Deze stelling verdedigde advocaat Jan Fermon met verve op de recente Midden-Oosten-conferentie die Menarg en Vrede organiseerden in Gent over “we don't talk to terrorists”.
Met zijn discours over de “de last dragen van de oorlog” en “opdat de kinderen en kleinkinderen in vrijheid en welkvaart kunnen leven” spreidt de VS president volop een dekmantel over wat wij denken de ware achtergrond van de oorlog te zijn: Afghanistan is een bijzonder belangrijk schaakstuk om de rijkdommen van Centraal-Azië te ontginnen in de concurrentiestrijd met de zogenaamde groeilanden.
De stelling dat Obama het beste is wat de VS (en ons) kon overkomen is correct, want met McCain zouden we nog verder van huis zijn geweest. Maar het beste tussen oorlogszuchtige Republikeinen en gerechtvaardigde-oorlogsvoerende Democraten is geen Nobelprijs voor de Vrede waard.
Zie ook
Obama's strategie is gedoemd om te mislukken
Nobel-legitimiteit voor oorlog tegen terrorisme
Oorlogvoerende president krijgt Nobelprijs
Obama op oorlogspad