Twee jaar geleden op 22 maart 2016 sloeg het IS-terrorisme toe in Brussel, daags na de internationale dag tegen het racisme, 21 maart. Vanuit menselijke, antiracistische en sociale bekommernis verwerpen we de aanslagen, maar verzetten ons tegen misbruik ervan om racisme aan te wakkeren.
Twee jaar geleden op 22 maart 2016 sloeg het IS-terrorisme toe in Brussel, op de luchthaven van Zaventem en in het metrostation Maalbeek, daags na de internationale dag tegen het racisme, 21 maart. Veel van de organisatoren van de komende antiracismebetoging op 24 maart waren toen betrokken bij de tientallen wakes en de nationale Mars tegen Haat en Terreur. Vanuit menselijke, antiracistische en sociale bekommernis verwerpen we de aanslagen. Maar tegenover wie de aanslagen wil misbruiken om het racisme aan te wakkeren, stellen wij de kleurrijke solidariteit en de feiten.
Uit de oorlog in Afghanistan en de Amerikaanse bemoeienissen daar is al Qaida geboren. De Brits- Amerikaanse invasie in Irak (2003) en de bezetting en ontmanteling van de Iraakse staat, deden Daesh (de ‘Islamitische Staat’) ontstaan. Deze oorlogen werden begeleid door een racistisch discours over achterlijke landen, volkeren, leiders en geloofsovertuigingen. Maar de echte redenen waren: olie en geopolitiek.
Dat de terreurgroepen mee “oorlog” maakten op het terrein was de motivatie voor een verdere escalatie in de ‘war on terror’. Militaire interventies, stijgende defensiebudgetten: zorgt de ‘oorlog tegen terreur’ voor vrede en stabiliteit? Dat valt te betwijfelen. De war on terror duurt nu al jaren. Verschillende oorlogscampagnes in Afghanistan, Irak, Libië en Syrië hebben geen vrede en stabiliteit gebracht. Met 96% van de terreurdoden in de wereld betalen deze oorlogsgebieden de grootste tol van het terrorisme. De oorlog heeft veel mensen veroordeeld tot een vluchtelingenbestaan. Toch investeert onze regering binnenkort opnieuw miljarden in diezelfde failliete oorlogspolitiek met de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen.
In het Midden-Oosten groeit een jonge generatie op zonder perspectief. Buitenlandse interventie, corrupte elites en militaire machthebbers blokkeren democratische verandering van onderuit. Met veel van die regimes onderhoudt ons land nog altijd goede betrekkingen. Onder meer Saudi-Arabië en Qatar voeden het extremisme in de regio (en ver daarbuiten) en bewapenen extremistische groepen, vaak met Europese wapens. Onze overheid moet stoppen met de hand- en spandiensten aan dat destabiliseringsbeleid.
Er is een coherent beleid nodig waarin handel, economie, diplomatie en andere vormen van buitenlands optreden op elkaar afgestemd zijn om de grondoorzaken van het geweld aan te pakken. Veiligheid is meer dan de afwezigheid van geweld. Veiligheid is werk maken van een faire, sociale en duurzame samenleving. Met tolerantie en respect voor andere culturen. Europa onderschrijft heel wat waarden en Verklaringen, maar de kloof tussen woord en daad is groot.
De daders van de aanslagen in Parijs, Brussel en elders in Europa moeten natuurlijk gestraft worden. Tegelijk mogen we er niet blind voor zijn dat ze hier opgroeiden. Het is hier dat ze zich
lieten meeslepen door het extremisme en van hieruit trokken ze vaak naar Irak en Syrië. Veel jongeren botsen op drempels om volwaardig deel te nemen aan onze samenleving. Een ‘vreemde’ naam is vaak voldoende om uitgesloten te worden van de arbeids- of woningenmarkt. Een ‘vreemde’ look is vaak voldoende om geviseerd te worden bij politiecontroles. Om het fanatisme te bestrijden, moete overheden meer investeren in de toegang voor allen tot kwaliteitsvol onderwijs, tot de arbeidsmarkt en tot cultuur, in een samenleving waarin respect heerst voor ieders geloof en overtuiging.
De aanpak van de binnenlandse terreurdreiging heeft dringend meer respect voor de democratische rechten nodig. Vanuit de sense of urgency worden nu wetgeving en beleid gemaakt die in andere omstandigheden ondenkbaar zouden zijn. Militairen op straat, ‘opkuisacties’, ...het klinkt allemaal stoer, maar draagt het echt bij tot meer veiligheid? Het Kanaalplan viseert hele gemeenschappen. De inval bij Globe Aroma toont op welke manier sociale, sportieve en culturele vzw’s worden aangepakt. De efficiëntie en het democratisch karakter van die Belgische aanpak wordt internationaal in twijfel getrokken. Zij linkt racisme aan een vals veiligheidsgevoel. Tegenover die polarisering en de verdeel-en-heerspolitiek, plaatsen wij de eenheid.
De nationale betoging tegen racisme vindt plaats op 24 maart. Meer info vind je via het Facebook-evenement.
Vrede vzw roept op om deel te nemen. Wie met ons wil meelopen, graag een bericht aan yannick@vrede.be