Op 24 maart ging de vierde editie van Eye On Palestine van start. De première vond voor de eerste keer plaats bij de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS), om 18 uur startte de vernissage van Disarming Design in KVS Atrium. De shop van Disarming Design was ook al open. Hier kon men een aantal producten uit Palestina kopen of bestellen. De expositie Disarming Design is er gekomen door een langdurige uitwisseling tussen Europese en Palestijnse ontwerpers. Met hun objecten/kunst wil men een ander verhaal vertellen over de Palestijnse realiteit. Artiesten, ontwerpers en handwerkers geven samen vorm aan een radicaal hedendaagse collectie met artisanale en lokale technieken. Dit laat het creatieve en intellectuele potentieel van Palestina zien.
Hierna konden we de video-installaties Al-Jisser en This Mined Land of Ours bekijken. Al-Jisser toont ons één beeld. Een volk steekt een brug over. Dit doen ze niet zomaar, ze werden aangespoord door de gruwelijke herinneringen van 1948. Deze beelden werden veel gebruikt als achtergrond bij allerhande films. Hierdoor zijn de mensen in de beelden veroordeeld om voor eeuwig een kapotte brug over te steken. De regisseur wou deze “bezette” beelden bevrijden en ze weer herstellen. Zodat dit historisch beeldmateriaal opnieuw aan de rechtmatige eigenaar, Palestina, behoort.
In dezelfde ruimte kon je ook This Mined Land of Ours bekijken. Een kort filmpje van maar twee minuten. Het oorspronkelijk beeldmateriaal waren online filmpjes die gemaakt werden met gsm’s op 15 mei, de dag waarop de Nakba herdacht wordt (verdrijving van Palestijnen in 1948). Op 15 mei 2011 probeerden de Palestijnen die in Syrië leven, de grens met Israël over te steken op de bezette Golan Hoogvlakte. Het bronmateriaal werd digitaal bewerkt, het landschap werd uitgewist. Zo hield de filmmaker enkel figuurtjes over die zich door een blank landschap bewegen, als ware het een vreemde optocht of een macabere dans om de mijnen te ontwijken.
Om 19 uur was het de beurt aan de film Apples of The Golan, deze documentaire had Engelse ondertiteling, maar de gesproken talen waren Arabisch en Hebreeuws. Voor 1967 was de Golan Hoogvlakte Syrisch grondgebied. Er lagen 139 dorpen. Sinds de Zesdaagse Oorlog wordt het gebied bezet door Israël. De film gaat over de bewoners van het bergdorp Majdal Shams, één van de vijf overgebleven dorpen. Over appels, muziek en liefde. Over verraad en over de weinig hoopvolle situatie van de Druzen die worden verscheurd tussen natie en grondgebied. Deze prachtige documentaire werd gedraaid over een periode van vijf jaar, en toont hoe het Syrische conflict onherroepelijk doorsijpelt op de Golan.
Nadien was het de beurt aan een band uit Majdal Chams, namelijk Toot Ard. Toot Ard speelt berg-reggae, een eigenwijze blend die je zou kunnen situeren op de denkbeeldige grens tussen Jamaica en Algerije. De centrale as wordt gevormd door de gebroeders Nakhleh: Rami drumt, Hassan is zanger en gitarist. Zij krijgen versterking van saxofoon, bas en gitaar. Toot Ard zingt in het Arabisch, en mengt Arabische muzikale motieven doorheen reggae en ska grooves. Toot Ard is een band met een unieke achtergrond en een al even unieke stijl.
De eerste dag was al zeker geslaagd en we hopen deze trend voort te zetten. Dus kom zeker eens langs en geniet van onze films, concerten en lezingen.
Tot op Eye on Palestine in Brussel of Gent!
Meer informatie is te vinden op: www.eyeonpalestine.be
Photographs: Copyright Eye on Palestine
