Op 30 januari 2014 reikten Amsab-ISG en Vrede vzw de Prijs André De Smet uit aan Matthijs van der Beek, voor zijn vergelijkend onderzoek naar de strategieën van de Vlaamse en Nederlandse vredesbewegingen in hun strijd tegen de plaatsing van kernwapens.

De Prijs André De Smet, genoemd naar de vredesactivist André De Smet, is een aanmoedigingspremie van Amsab-ISG en Vrede vzw voor wetenschappelijk onderzoek naar vredesproblematiek.

Matthijs van der Beek (1989) behaalde met zijn scriptie "Het verzet tegen de kruisraketten. De antikernwapenbewegingen in Nederland en België in vergelijkend perspectief, 1979-1985" een master Internationale betrekkingen in historisch perspectief aan de Universiteit Utrecht.
Met zijn onderzoek vergeleek hij de strategie van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV) en het Vlaams Aktiekomitee tegen Atoomwapens (VAKA) ten tijde van het verzet tegen het NAVO-dubbelbesluit van 12 december 1979. Dat dubbelbesluit voorzag in de plaatsing van Amerikaanse nucleaire middellange afstandsraketten in West-Europa, nadat een einde was gekomen aan een periode van relatieve ontspanning tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Nergens was het protest tegen de plaatsing van die raketten zo hevig als in Nederland en België. Het is opmerkelijk dat historici tot nu toe steeds het Nederlandse IKV een uitzonderlijke rol toedichten in de internationale vredesbeweging van begin jaren 1980. Matthijs van der Beek toont met zijn masterproef aan dat de werkwijze van het IKV niet wezenlijk verschilde van die van zijn Belgische equivalent, het VAKA. Beide koepelorganisaties namen gedurende het kernwapenprotest de leiding binnen de landelijke antikernwapenbeweging, droegen bij aan een intensievere internationale samenwerking tussen de vredesbewegingen en hadden een vergelijkbare visie op de Koude Oorlog en de kernwapenproblematiek.

Matthijs kreeg de prijs uit handen van Merel De Smet, kleindochter van André De Smet.