Belgisch Voorzitterschap van de EU
Artikel
5 minuten

Geachte Eerste Minister Guy Verhofstadt, Geachte Minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel.

Net op het moment dat U van de verzamelde Europese leiders in Gent het mandaat kreeg om op vredesmissie naar het Midden-Oosten te gaan, daverden Israëlische tanks verschillende Palestijnse steden en kampen binnen. Niet om op wacht te staan, maar om met scherp te schieten. De opsomming van alle artikels uit het Internationaal Recht en uit de afgesloten vredesakkoorden die vandaag door Israël geschonden worden, loopt snel op. Het aantal Palestijnse doden ook. De media wordt op afstand gehouden. Verschillende Palestijnen bloedden dood omdat ziekenwagens en dokters tegen elke Conventie in niet doormochten. Ons doet niet enkel meer de persoon van Sharon terugdenken aan Sabra en Shatila... Wij geloven uiteraard niet in een militaire oplossing van de conflicten in het Midden-Oosten en zijn bedroefd en beschaamd over de Westerse dubbele moraal. De reacties op Irak 10 jaar geleden en op Afghanistan vandaag staan in schril contrast met het gebrek aan reactie op de voortdurende Israëlische schending van VN-resoluties. Hierin ligt ongetwijfeld de verklaring voor veel fundamentalisme in de Arabische wereld. Wij zijn van oordeel dat elke vorm van extremisme en terreur afkeuren essentieel is, maar we vinden dat het even belangrijk is om de voedingsbodem ervan te begrijpen en weg te nemen. Volledig in overeenstemming met de Israëlische vredesbeweging Gush Shalom zeggen we: "Een oorlog kan het terrorisme niet bedwingen. Integendeel, de oorlog wordt er door gevoed". Gematigde Arabische, Israëlische én westerse organisaties blijven herhalen dat het oprichten van een leefbare en onafhankelijke Palestijnse staat onontbeerlijk is voor vrede in het Midden-Oosten. De Europese Unie schijnt dit eindelijk begrepen te hebben, maar wij vrezen dat zal aangestuurd worden op een nieuw 'Oslo-proces'. Dat zou een kapitale vergissing zijn, want de huidige Intifadah is juist begonnen als reactie op de feitelijke gevolgen van de Oslo-akkoorden. Immers, in plaats van een Palestijnse Staat kregen de Palestijnen een beperkte vorm van autonomie in kleine verspreide 'bantoestans', omgeven door illegale Joodse kolonies en by-pass roads. Hoewel Israël beloofd had de kolonisatie te bevriezen, is ze in de loop van 10 jaar 'vredesproces' verdubbeld. Israël controleert goederen- en personenverkeer, water- en elektriciteitstoevoer. Israël controleert het gebruik van de luchthaven van Gaza, overigens vooral met Europees belastingsgeld gebouwd. Israël bouwt de Palestijnse 'gastarbeid' af via invoer van arbeiders uit het Verre Oosten. Kortom, Israël blokkeert waar en wanneer het wil. Een volwaardige Palestijnse economie krijgt geen enkele kans. De levensstandaard van de Palestijnen gaat elk jaar verder achteruit. Het vervolg is bekend: een opstand tegen onrecht en bezetting, gekend als 'tweede Intifadah'. Zelfmoordaanslagen van fundamentalisten. Het westen schrikt op wanneer de 'vredelievende' Barak beveelt met scherp te schieten. 'Havik' Sharon belooft een militaire oplossing en wint de verkiezingen. De onlangs vermoorde Ze'evi beloofde zijn kiezers de deportatie van alle Palestijnen naar de Arabische buurlanden... De balans aan doden, verminkten en gewonden is zwaar, aan beide kanten. Maar de zwakste lijdt het meest. Vijf keer meer Palestijnse slachtoffers. Schade aangericht door enkele zelfmoordaanslagen versus vierduizend vernielde Palestijnse huizen en scholen. Schade aan de Israëlische toeristische sector versus tienduizenden olijfbomen van Palestijnse boeren doelbewust vernietigd door Israëlische bulldozers. Niet toevallig gaan wij in Vlaanderen uit solidariteit Palestijnse olijfolie verkopen om de boeren in staat te stellen nieuwe olijfgaarden aan te planten voor ze bezet worden door Joodse kolonisten... De huidige premier Sharon ziet alleen 'vrede' mogelijk als Oost-Jeruzalem definitief Joods en Israëlisch wordt, als de Joodse kolonies in Palestijns gebied verder kunnen uitbreiden en de Palestijnse Autoriteit de 'veiligheid van Israël' garandeert. In ruil wil hij alleen aanbieden dat de Palestijnen mogen "houden wat ze hebben": hun huidige beperkte autonome gebieden, versnipperd op 10 % van hun oorspronkelijk land. Geen enkele Israëlische politicus van de meerderheid is bereid om zelfs maar te praten over de terugkeer van vluchtelingen (de helft van de 8 miljoen Palestijnen zijn vluchteling in eigen land of daarbuiten) of over de teruggave of vergoeding van de grond die door Israël van Palestijnen werd afgenomen (meer dan 85 % van de oppervlakte van Israël). Nochtans wordt dit allemaal uitdrukkelijk geëist door VN-resoluties.

Volgens ons heeft Uw vredesmissie enkel kans op slagen wanneer U in Uw voorstellen de volgende basisprincipes voorop stelt:

  • Israël moet het Internationaal Recht respecteren (VN-resoluties 194, 242 en 338 eisen een volledige terugtrekking van het Israëlische leger en van alle Joodse kolonisten uit alle in 1967 Bezette Gebieden “Westbank, Gazastrook én Oost-Jeruzalem- en het recht op terugkeer voor de vluchtelingen), om zo te komen tot een politiek-economisch leefbare en soevereine Palestijnse staat in de vermelde gebieden.

     

  • Israël moet een VN-beschermingsmacht aanvaarden die zich opstelt langs de groene demarcatielijn,

 

Behalve diplomatieke druk heeft de EU nog volgende legitieme drukkingsmiddelen:

  1. volledig in overeenstemming met zijn eigen gedragscode rond wapenuitvoer naar "landen in conflict" moet elke verkoop van wapens aan Israël verboden worden; tegelijk kan op morele gronden een verbod uitgevaardigd worden op de invoer van alle Israëlische wapens.

     

     

  2. volledig in overeenstemming met het Associatieverdrag dat de economische relaties tussen de EU en Israël regelt, moet Israël de illegale uitvoer naar Europa van producten uit de Joodse kolonies in de Bezette Gebieden stopzetten. Onder het label 'Made in Israël' genieten die producten nu van hetzelfde preferentieel tarief als andere Israëlische producten. Aangezien Israël hiermee doorgaat, moet het Associatieverdrag, dat bovendien een mensenrechtenclausule bevat, opgezegd worden.

 

Het kader van akkoorden als Oslo en Mitchell zal niet volstaan voor een duurzame vrede. Voor ons is het duidelijk dat een Palestijnse Staat maar leefbaar zal zijn als aan de essentiële eisen van het Internationaal Recht voldaan is. Wij vertrouwen op de inzichten en kwaliteiten van U beiden om deze vredesmissie in die zin aan te vatten.

Met vriendelijke groeten,

Actieplatform Palestina: Broederlijk Delen, Centrum voor Ontwikkeling, Documentatie en Informatie Palestijnen, FOS-Socialistische Solidariteit, Geneeskunde voor de Derde Wereld, Koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging - 11.11.11., Oxfam-Solidariteit, Oxfam-Wereldwinkels, Pax Christi, Socialisme zonder Grenzen, Vlaams Internationaal Centrum, Vlaams Palestina Komitee en Vrede


Iets fouts of onduidelijks gezien op deze pagina? Laat het ons weten!

Nieuwsbrief

Schrijf je in op onze digitale nieuwsbrief.