Brussel - van 15 februari 2003 naar 20 maart 2004 : de wereld tegen oorlog en bezetting. Zondag 15 februari is het één jaar geleden dat wereldwijd miljoenen mensen de straat optrokken om te protesteren tegen het voornemen van de Britse en Amerikaanse regering een oorlog te starten tegen Irak. Het werd de grootste internationale protestdag uit de wereldgeschiedenis.

Brussel - van 15 februari 2003 naar 20 maart 2004 : de wereld tegen oorlog en bezetting.

Zondag 15 februari is het één jaar geleden dat wereldwijd miljoenen mensen de straat optrokken om te protesteren tegen het voornemen van de Britse en Amerikaanse regering een oorlog te starten tegen Irak. Het werd de grootste internationale protestdag uit de wereldgeschiedenis.

De oorlog is er desondanks gekomen. Er werd ons verteld dat de massavernietigingswapens moesten worden ontmanteld en het terrorisme bestreden. Irak moest na de oorlog ook het toonbeeld worden van democratie voor het hele Midden-Oosten. Op dit ogenblik lijkt de oorlogscoalitie schoorvoetend toe te geven dat het verhaal van de massavernietigingswapens, het belangrijkste argument voor de oorlog, op niets berust. De wapeninspecteurs hebben er in elk geval geen gevonden.

Er verschijnen inmiddels aanwijzingen dat de oorlog al lang voor 11 september 2001 was gepland. Het terrorisme dat men beweert te bestrijden, neemt niet af. Maar vooral levert de oorlog tegen Irak het bewijs dat je een democratie niet met geweld kan opleggen. De balans is triest: de Irakese bevolking leeft nog steeds onder oorlog en bezetting. Van de beloofde verkiezingen en democratie komt vooralsnog weinig in huis. En er is ook de economische bezetting, waarbij Irakese overheidsbedrijven worden geprivatiseerd en het werk van vakbonden wordt bemoeilijkt.

In het Midden-Oosten is vrede ver weg. Syrië prijkt nu ook op de lijst van de landen van de 'as van het kwaad'. Israël daarentegen, de bondgenoot van de VS, voert ongestraft een brutale bezettingspolitiek. Onder het mom van veiligheid wordt een enorme Apartheidsmuur gebouwd die in de Westelijke Jordaanoever grote stukken Palestijns gebied annexeert. De muur zal geen veiligheid brengen. Alleen het stopzetten van de bezetting en de erkenning van elementaire mensenrechten kunnen een einde maken aan het geweld.

Vorig jaar kwamen maandenlang miljoenen mensen op straat die zich tegen de oorlogspolitiek in het Midden-Oosten verzetten. Vandaag krijgt de vredesbeweging weliswaar gelijk, maar is nog niets gewonnen. Daarom ook dat vanuit het Europees Sociaal Forum een gevolg is gegeven aan de oproep van de Amerikaanse vredesbeweging om van 20 maart 2004 opnieuw een internationale dag tegen oorlog en bezetting te maken. Honderden Amerikaanse organisaties roepen in tientallen steden op tot grote manifestaties (zie http://www.unitedforpeace.org/ en http://www.internationalanswer.org/).

Ook de Belgische vredesbeweging wil opnieuw het signaal geven dat het niet akkoord gaat met de oorlogslogica van bepaalde wereldleiders. Op dit ogenblik hebben 95 organisaties zich verenigd in het "initiatief 20 maart'. Met dit initiatief willen de aangesloten organisaties de Amerikaanse protestbeweging een extra steun in de rug geven.

Het 'initiatief 20 maart' roept op tot een nationale betoging in Brussel (start Brussel-Noord) met de volgende ordewoorden:

• Vrede in het Midden-Oosten

• Neen aan de oorlogspolitiek

• Recht op zelfbeschikking en soevereiniteit

• Stop de bezetting, trek de troepen terug

• Geen enkele Belgische steun aan de bezetting

Met de betoging wil het initiatief ook de Belgische regering tot verantwoording roepen omdat de haven van Antwerpen nog altijd een belangrijke schakel is in de bevoorrading van de bezettingstroepen in Irak. De belofte om de akkoorden daarover te herzien zijn nog altijd niet ingelost. Zo blijft België medeplichtig aan oorlog en bezetting.

Initiatief 20 maart zie ook www.geenoorlog.be