In naam van vzw vrede trokken Jago en Arno naar de Rencontre Internationale et Européenne de Jeunes pour la Culture de Paix in Frankrijk, Bourgondië. Zij waren twee van de honderdtal jongeren die vanuit alle windstreken (15 nationaliteiten waren vertegenwoordigd) naar deze bijeenkomst afzakten. De meeting werd gefinancierd door het Europese plan voor jeugd in actie en door de Verenigde Naties en vond plaats van 8 tot 16 juli 2011.
De meeting was zeer uitzonderlijk in zijn soort mits de focus lag bij de jongeren zelf. Men ging voor een bottom-up benadering: geen saaie lezingen door professoren waarbij eigen inbreng ontmoedigd werd dus. Het initiatief lag op alle vlakken bij de jongeren zelf. Er waren verschillende soorten bijeenkomsten door de week heen. Elke ochtend was er een plenaire vergadering. Deze hield in dat personen van organisaties zoals o.a. oudstrijders, de Israëlische pacifistische beweging, maar ook jongeren van andere organisaties een lezing gaven over een onderwerp dat hun nauw aan het hart lagen. Daarna was er ruimte voor vragen.
Eén van deze interessante lezingen was bijvoorbeeld deze van een vertegenwoordigster van de Israëlische pacifistische beweging die de kwestie Palestina vanuit een hard maar realistisch oogpunt bekeek, wat de discussie op gang bracht en zo vele deelnemers tot nieuwe inzichten bracht.
Maar de kern van deze meeting lag in de “tables rondes” en de “ateliers” die in de namiddag plaatsvonden en waar iedereen aan kon deelnemen. Iedereen kon zich inschrijven om over bepaald thema kort te spreken en met anderen in discussie gaan. Andere jongeren stonden dan weer in voor het modereren van het gesprek. De anderen konden vragen stellen. De onderwerpen waren zeer uiteenlopend en varieerden van de huidige situatie in het middellandse zee gebied tot de bruikbaarheid van nucleaire wapens.
Het hoofddoel van deze meeting was te komen tot een verklaring hoe het mogelijk is tot een vreedzame maatschappij te komen. Deze werd gesteund door alle vertegenwoordigers van organisaties of individuen en werd achteraf overgemaakt aan de Verenigde Naties. Om dit te verwezenlijken, speelden de ateliers een centrale rol. In deze ateliers werden met kleine groepjes over kwesties en onderwerpen gedebatteerd zoals het conflict in Palestina of de situatie in Algerije na de burgeroorlog. De bedoeling was om in deze kleine groepjes tot bepaalde actiepunten te komen die later geïntegreerd konden worden in de eindverklaring. Hoewel uiteenlopende mening en visies dit niet altijd even goed toelieten, mogen we toch zeggen dat dit geslaagd is! Om het theoretische even in te ruilen voor het praktische was er een vreedzaam protest gepland aan de grootste Franse militaire basis in Avord waar er zich ook kernwapens bevinden. De intentie was om een civiele inspectie uit te voeren maar deze werd geweigerd. Desondanks was het protest geslaagd en haalde het zelfs de televisie op France 3. Een mooie aanvulling bij dit protest was de training in vreedzaam activisme die enkele dagen later plaatsvond.
De jongeren verbleven in een tentenkamp met een gemeenschappelijke eetruimte waardoor iedereen zeer dicht bij elkaar stond. De taalbarrière vormde geen probleem en na enkele uurtjes kwamen de discussies tussen allerlei jongeren op gang en dit tot in de late uurtjes. De interessantste inzichten werden daar opgedaan, door gesprekken met personen van verschillende culturen en inzichten. Botsende meningen resulteerden in nieuwe ideeën die op de soms te abstracte conferenties niet naar boven kwamen of konden komen.
Na bijna een hele week discussiëren, inzichten opdoen en het appel schrijven werd deze meeting afgesloten met een twee dagen durend festival met verscheidene soorten wereldmuziek en allerlei randanimatie.
Voor meer informatie met betrekking tot het kamp en voor het eindverslag (Frans/Engels) verwijzen we jullie graag door naar de site: http://rij2011.wordpress.com/
Jago & Arno