In de avond van 8, 15 en 22 november stonden onze deuren open voor iedereen die wilde bijleren over militarisme, conflict en veiligheid tijdens de 'Vredesacademie'. Een idee dat al lang in de pijplijn zat, werd zo eindelijk waargemaakt: enkele medewerkers van Vrede deelden tijdens deze lessen hun schat aan kennis - en het was een succes!
Drie dinsdagavonden in november toverden we de Studio in ons kantoorgebouw om in een 'Vredesacademie'. Iedereen mocht hier gratis drie lessen, met een duidelijke samenhang en opbouw, komen meevolgen. Achteraf kon het publiek vragen stellen, maar ook bedenkingen delen, of in discussie gaan.
Op 8 november gaf Ludo De Brabander, woordvoerder Vrede vzw, de aftrap tijdens de eerste les over militarisme. Met heel wat concrete cases - van de oorlog in Oekraïne tot Boko Haram - toonde hij aan hoe militaire 'oplossingen' vaak haaks staan op de werkelijke, dieperliggende oorzaken van conflicten. Bovendien zagen we dat een militaire denkwijze en politiek voornamelijk leiden tot meer wapens en geweld, en dus een onveiligere wereld.
Georges Spriet, voormalig algemeen secretaris van Vrede vzw, had het op 15 november over de NAVO. Een kritische geschiedenisles over het onstaan, de filosofie en huidige werking van de militaire alliantie, leerde ons dat de NAVO een vijand - en zelfs militaire interventies - nodig heeft om te blijven bestaan. De NAVO is overigens een nucleaire alliantie en is van plan dat te blijven "zolang er kernwapens zijn in de wereld". De absurditeit van dit standpunt staat voor zich, en het illustreert hoe de NAVO onmogelijk kan bijdragen aan ontwapening en vrede.
Maar hoe lossen we conflicten dan wél op? Hoe dragen we bij aan ontwapening en vrede zonder te vervallen in een paradoxaal handelen zoals de NAVO?
Het antwoord op die vragen kregen we tijdens de derde en laatste les over alternatieve veiligheid met Soetkin Van Muylem, redactioneel coördinator bij Vrede vzw. In onze samenleving gaat het gesprek over veiligheid vaak hand in hand met militarisme. Soetkin daagde die stereotiepe denkwijze uit met het concept van 'menselijke veiligheid': een breder begrip dat veiligheid niet enkel in de militaire zin omschrijft, maar ook bijvoorbeeld de economische en politieke omstandigheden van mensen in rekening brengt. Daarnaast moet er ook dringend meer aandacht komen voor gemeenschappelijke veiligheid, met de simpele, maar zó treffende gedachte: "Ik kan maar veilig zijn, als mijn buur zich ook veilig voelt."
We mochten tijdens elke les van de Vredesacademie een kleine 50 personen verwelkomen. Het publiek heeft tot ons genoegen de ruimte voor vragen, bedenkingen en discussie ten volle benut. We sloten de avond af met een drankje in onze gezellig Foyer. Bekijk hieronder de foto's van de Vredesacademie, en hopelijk tot in de toekomst!