Van 21 tot en met 26 februari vindt in Kopenhagen een internationaal protestkamp plaats tegen het scheepvaart- en logistiek bedrijf Maersk, dat door wapens te transporteren naar Israël direct medeplichtig is aan diens oorlogsmisdaden en genocide in de Palestijnse gebieden. Enkele Belgische activisten delen hun ervaringen. Deel 1 van hun verslag vind je hier (red.).
Zondag, de tweede volle dag van het actiekamp, vinden er verschillende sessies plaats om de actie van maandag voor te bereiden. Er is een actietraining, een actiebriefing, een juridische briefing en een kennismakingsmoment voor de vorming van affiniteitsgroepen—we moeten met groepen van acht zijn op de actie maandag. Wij splitsen ons op om elke sessie te kunnen bijwonen, daarna delen we de info met de rest van de groep.
Als informatieve sessies staan er onder andere een lezing met BDS-activist Nadim Haidar gepland en een gesprek over ‘The Colonial Encounter & the Western Gaze’. Verder is er ook nog een sessie over digitale veiligheid en een sessie over solidariteit en activisme voor de Westelijke Jordaanoever met The International Solidarity Movement (ISM).
Wij proberen de sessie over antisemitisme en racisme van Jews for a Just Peace en Collective Against Environmental Racism mee te volgen, maar die zit helaas al vol wanneer we aankomen – het kamp is nog gegroeid sinds de dag voordien. In de plaats volgen we de sessie ‘How to Block a Dock’. Deze begint met een overzicht van verschillende acties tegen de Israëlische wapenhandel in havens over de hele wereld (o.a. Turkije, Zweden, VS, Marokko). Daarna vertelt een Italiaanse dokwerker via videogesprek en vertalers over de acties van hun autonome vakbond CALP tegen de Israëlische wapenhandel. De vakbond voert al jaren actie om geen wapens meer te verschepen naar conflicten zoals Jemen, Israël en de Koerdische autonome regio’s. De leden identificeren wapenvrachten, rapporteren via sociale media, organiseren stakingen en boycotten specifieke vrachten. Speciale aandacht gaat tijdens het interview naar het belang van het mobiliseren van de bredere gemeenschap in Italië en het bouwen van solidariteitsnetwerken met dokwerkers in andere wereldhavens. Over de strijd van CALP verscheen het boek ‘Fino all’ultimo di noi’.
Later op de dag zijn er ook nog creatieve sessies zoals Dabke dansen met het Palestijnse collectief Olivengrenen en een workshop banners maken met linosneden van het Belgische Labo vzw.
We gaan echter vroeg slapen, want maandag staan we al om half zes op. Om 6u30 hebben alle activisten afgesproken op een plein in Kopenhagen. Om zeven uur haalt iedereen op het plein witte pakken en keffiyehs tevoorschijn en organiseren de duizend aanwezige activisten zich in twee groepen of ‘vingers.’ Elke rij van de vinger bestaat uit een affiniteitsgroep. Onder luid gescandeer en politiebegeleiding marcheren we richting het hoofdkantoor van Maersk.
De politie lijkt overweldigd en we geraken relatief vlot tot voor de poort van Maersk. De vlag van het bedrijf wordt neergehaald en een Palestijnse vlag wordt gehesen in de plaats. De actie lijkt rustig te zullen verlopen, af en toe is er wat commotie omdat agenten enkele meters vrije ruimte willen voor de deuren en hiervoor soms beginnen te duwen. Eén agent gebruikt pijngrepen. Rond 11u30, na een kleine drie uur voor de poorten van Maersk, houden we een collectieve vergadering (een ‘spokescouncil’) om te beslissen hoe lang we gaan blijven en of we nog een mars door Kopenhagen doen. Vooraleer er echter iets kan beslist worden grijpt de Deense politie plots hardhandig in tegen de zittende activisten met pepperspray, traangas en massaal gebruik van de wapenstok. Veel activisten raken gewond en een twintigtal activisten worden gearresteerd.
Gelukkig wordt de actie breed opgepikt in de Deense media (dr, af2, Copenhagen Post) en ook Al Jazeera stuurt er een artikel over de wereld in.
We beschouwen de actie als geslaagd. Maersk wordt in verschillende media aan wapenhandel gelinkt en de rederij geeft zelf aan dat hun “operaties verstoord zijn door de actie”. Maar nog belangrijker dan een enkele actie en een korte verstoring is de ervaring die activisten hebben opgedaan. Activisten uit verschillende landen hebben elkaar leren kennen, hun netwerk uitgebreid en inspiratie opgedaan. Eén actie is slechts een radertje in een groter netwerk. Langzaam zal de druk op Maersk en Israël verhogen. Hopelijk geeft de actie vooral zin om overal in Europa acties op te zetten tegen Maersk, tegen de Israëlische wapenhandel en tegen de steun voor apartheid en genocide.
In een reactie beweerde Maersk, zoals verwacht, dat ze geen wapens vervoeren en dat hun transport legaal is, maar het incriminerende bewijs is overweldigend. Minstens 43 leveringen van duizenden tonnen militair materieel zijn met 14 Maersk schepen getransporteerd naar Israël tussen oktober 2023 en september 2024. Maersk vindt ogenschijnlijk dat kogelhulzen zonder kruit en tanks zonder de raketten niet tellen als wapens, maar die bewering is belachelijk.
Volgende week start in Denemarken het proces dat verschillende NGO’s aanspanden tegen de Deense overheid voor het toelaten van wapenproductie voor- en wapenexport naar Israël. De NGO’s eisen dat alle overdrachten van Deense wapencomponenten en ander militair materieel aan Israël, direct en indirect, worden stopgezet omdat deze "momenteel worden gebruikt om mogelijk oorlogsmisdaden te plegen en bij te dragen aan een aannemelijke genocide", wat in strijd is met het VN-Wapenhandelsverdrag (ATT) en het Gemeenschappelijk Standpunt van de EU (waarin de gemeenschappelijke regels worden vastgelegd voor de controle op de export van militair materieel).
Foto's: © Victor Pressfeldt
