Op zondag 21 juli 2024 werd de Gentse Coalitie voor Palestina uitgenodigd om het publiek toe te spreken tijdens de overhandiging van de Jaap Kruithof Prijs op de Gentse Feesten. Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt door Democratie 2000 en Trefpunt aan vernieuwende denkers en maatschappelijke activisten. Dit jaar ging de prijs naar de bezetters aan de universiteit en actievoerders tegen de genocide in Gaza. Zowel de jury als de Gentse Coalitie voor Palestina ondersteunen de eis dat Israëlische bedrijven en instellingen geweerd moeten worden uit alle samenwerkingsverbanden, op alle niveaus, zowel in de universiteiten als in alle andere publieke instellingen. Lees hieronder de speech die werd gegeven door activisten An Peeters en Isabelle Vanbrabant in naam van de Gentse Coalitie. 

Terwijl velen de tijd van hun leven hebben hier op de Gentse Feesten, tussen de liters bier en de zorgeloze, dansende menigte, staan de Palestijnen in Gaza al meer dan negen maanden middenin een genocide. Ik geef toe dat we beiden moeite hebben om de juiste toon te vinden. Vallen er dan wel prijzen uit te reiken?

Meer dan negen maanden, dat is meer dan 90.000 gewonde Palestijnen en minstens 39.000, maar waarschijnlijk 186.000 vermoorde Palestijnen. 186.000 levens die tijdens de laatste negen maanden hun geliefden, hun verhalen, en hun toekomst ontnomen zijn. Maar ook dichterbij, in ons eigen Gent: het is niet overdreven te zeggen dat iedere Palestijn uit Gaza die in Gent woont, familie of vrienden verloren heeft.

Het eeuwige discours van beloftes, daar hebben we zo genoeg van. Aan beloftes hebben Palestijnen letterlijk niets terwijl ze zich in een genocide bevinden, die live onze huiskamers binnenkomt, maar doelbewust geminimaliseerd en genegeerd wordt door onze regeringen.

Druk zetten vanuit de massa, tonen dat er geen business as usual kan zijn: dat is exact wat er hier in Gent de afgelopen maanden is getoond. Palestijnen, Gentenaars, en middenveldorganisaties die zich verenigen onder de 'Gentse Coalitie voor Palestina' om het bewustzijn van medeburgers te vergroten én om het Gents stadsbestuur aan te zetten tot veel meer actie. Door onze druk is de Stad Gent bezig met een boycot van Israëlische bedrijven en er werden sessies psychosociale ondersteuning gegeven aan Palestijnen hier. Maar de Coalitie werkt verder om nog veel meer te bereiken.

Want de strijd is helemaal nog niet gestreden. Als jij en ik stoppen met druk zetten, kan de politiek terug in haar routine vervallen. We zullen de stad Gent dan ook van dichtbij blijven opvolgen en bekritiseren als het moet, want ook zij kunnen nog veel meer doen voor zowel Palestina als voor de Palestijnen in Gent.

Het was vorige week één van de meest dodelijke weken sinds oktober vorig jaar. Minstens 470 Palestijnen stierven in één week tijd, door het misdadig regime in Israël, maar ook door het wegkijken en het medeplichtig zijn hieraan van de EU en België. Het is niet omdat de zomer eindelijk België heeft bereikt, omdat er hier een vakantiesfeer heerst, dat er geen genocide aan het gebeuren is, niet zo heel ver van ons vandaan en dat is een dagelijkse tastbare realiteit voor de Palestijnse Gentenaars.

Dat er te midden van dat systematisch en toenemend geweld een prijs wordt uitgereikt, voelt dubbel. Dat het tussen het feestgedruis van de Gentse Feesten gebeurt, voelt nog vreemder. Zolang er geen gerechtigheid, zelfbeschikking en vrijheid is voor het Palestijnse volk willen we eigenlijk geen feest vieren.

Maar hoe dubbel dit ook voelt, we zien een prijs ook als een erkenning voor het werk van vele activisten, met respect voor alle visies binnen dat activisme. En die activisten, dat zijn heel veel mensen, dat is een collectief, dat zijn heel wat mensen in het publiek ook. Dus vooral een enorme dank aan ieder van hen, aan jullie!

Van onze kant nog één oproep: blijf actie voeren voor Palestina, blijf Palestina in het straatbeeld tonen, ook hier op de Gentse Feesten.

En steun de Palestijnen op de Feesten, want er zijn veel artiesten van daar die we kunnen bewonderen!

Ter afsluiting eindigen we graag met een quote van Nelson Mandela, omdat het een les is die we hebben gekregen door het inspirerend verzet van de studenten: “Vrij zijn houdt niet alleen in dat je je eigen ketenen afwerpt, maar dat je leeft op een manier die de vrijheid van anderen respecteert en vergroot.”

Vrijheid voor Gaza, vrijheid voor Palestina!
Free Gaza, free Palestine!