Dit gebeurde onder de grotere noemer van ICAN (International Campaign to Abolish Nuclear Weapons) die het weekend voor de statelijke conferentie zelf een bijeenkomst organiseerde waar activisten van over de hele wereld elkaar konden ontmoeten. BANg Europe, een organisatie die subsidies voornamelijk vind bij het Youth in Action program van de Europese Unie, heeft als doel jongeren in de hele wereld aan te zetten actie te ondernemen om een nucleair vrije wereld te bereiken. Samen met twee andere Belgen trok ik naar Oslo om bij te leren over de nucleaire kwestie en het succesvol campagne voeren tegen nucleaire wapens. De week in Oslo was slechts een deel van het project dat één jaar duurt en bestaat uit een voorbereidende fase, een projectweek in Oslo en lokale acties in de landen van herkomst tot december 2013.

Van Zuid-Korea tot Duitsland

De projectweek bleek al heel snel enorm leerrijk. De diversiteit aan nationaliteiten vertegenwoordigd (Roemenië, Zuid-Korea, de VS, Israël, Australië, Duitsland...) was het bewijs van de universele waarde van ons doel en bracht een versterking van onze anti-nucleaire wapens overtuiging teweeg. De menige lezingen die we kregen van oude rotten in de wereld der activisme en de professionele begeleiding van de zeer competente organisatoren zorgden voor een degelijke basis aan kennis die er ons toe in staat stelt, terug in eigen land, succesvolle campagnes op poten te zetten.

Yes, ICAN!

De ICAN conferentie bouwde verder op wat we reeds geleerd hadden tijdens de vele workshops van BANg Europe. Naast de vele interessante lezingen van gerenommeerde professoren gespecialiseerd in de gevolgen van nuclaire wapens stelde deze conferentie ons er ook toe in staat contacten te leggen met activisten van over de hele wereld. Dit leverde niet enkel heel leerrijke gesprekken op maar ook het uitgewissel van businesskaartjes om later gezamenlijk acties uit te voeren. Zo heb ik met mijn twee Belgische collega's diverse contacten gelegd met mensen van Pax Christi Nederland, Greenpeace en andere organisaties. Daarnaast had BANg Europe ook enkele workshops georganiseerd op deze conferentie omtrent de gevaren van nucleaire wapens. Zo was ik medeverantwoordelijk in de workshop die als bedoeling had te discussiëren over het huidige nucleaire beleid in de wereld en de mogelijke gevaren dat dit beleid stelt. De bijeenkomst werd ten slotte na twee dagen op een symbolische manier afgesloten met een klassiek concert in de theaterzaal waar de Nobelprijs voor de Vrede jaarlijks wordt uitgereikt.

Komst als kritiek

De twee dagen volgend op de ICAN Civil Society Summit werd de statelijke conferentie over de humanitaire gevolgen van nucleaire wapens georganiseerd. Om onze ervaring van de voorbije week om te zetten in de praktijk werd een actie georganiseerd aan het hotel waar de conferentie plaatsvond. De bedoeling van deze actie was in de eerste plaats de aanwezige landen te bedanken voor hun, niet zo vanzelfsprekende, deelname aan deze bijeenkomst. Zo waren er heel wat deelnemende landen die onder NAVO-verplichtingen een slechts heel kleine bewegingsruimte hebben met betrekking tot een progressief nucleair beleid. Hun deelname kan beschouwd worden als een impliciete kritiek op het Amerikaans geleide pro-nucleair wapens beleid. Deze conferentie mag dan misschien niet veel teweeg brengen op wereldschaal, het is zeker en vast een stap in de goede richting.

Lobbywerk

Naast deze protestactie hadden de BANg coördinatoren ook gesprekken met afgevaardigden van diverse landen geregeld. Via deze gesprekken kregen wij specifieke informatie over de positie vis à vis nucleaire wapens van de landen in kwestie. Bijna alle afgevaardigden benadrukten het belang van NGO's aangezien deze een projectie zijn van de publieke opinie; een belangrijk element voor politici in het bepalen welk beleid er gevoerd moet worden.

Next stop: Mexico City

Na twee dagen intense onderhandelingen op de conferentie stelde Mexico voor een vervolgconferentie te organiseren in hun hoofdstad; een zeer gunstige uitkomst die misschien niet bereikt zou zijn indien er geen druk gekomen was van ICAN en BANg Europe.

Alle deelnemers van het Bang project waren dan ook heel tevreden en des te meer gemotiveerd om actie te ondernemen eenmaal terug thuis. Hoe vruchtbaar het hele Bang project is, moet nog blijken in de toekomst. De Oslo bijeenkomst kan alleszins al beschouwd worden als een klein succes. Hoop is hier fragiel maar uitermate belangrijk. Zolang er hoop is, blijft de kans bestaan ons doel te bereiken: een nucleaire vrije wereld. Laten we hopen dat dit het begin is van een wereldwijd succesverhaal.

Voor meer informatie, contacteer Jago Kosolosky, een van de coördinatoren verantwoordelijk voor het project (jago@bang-europe.org).