Terwijl de Israëlische oorlog in Gaza ondertussen al meer dan 29.000 dodelijke slachtoffers maakte (70% daarvan vrouwen en kinderen), gebruikte de VS in de VN-Veiligheidsraad nu al voor de derde keer op rij zijn veto om een resolutie voor een staakt-het-vuren te blokkeren. Het is onvoorstelbaar dat Washington, geconfronteerd met zoveel stemmen die het tegendeel eisen (zowel in eigen land als in de rest van de wereld), blijft volharden in het steunen van deze genocide!
Volgens de VS-media waren er de laatste twee weken nochtans signalen dat de Biden-regering haar geduld aan het verliezen is met de eigengereide Israëlische premier Netanyahu. Het Witte huis zegt druk bezig te zijn met het bemiddelen van een deal die moet leiden tot een pauze in de gevechten en de terugkeer van de Israëlische gegijzelden die zich nog in Gaza bevinden. In de aanloop naar de verkiezingen later dit jaar is Biden duidelijk zenuwachtig aan het worden over het mogelijke effect van de oorlog in Gaza op zijn kansen. Hoewel het Congres over de partijgrenzen heen overwegend pro-Israël is, kan inderdaad niet ontkend worden dat een aanzienlijk deel van het Democratisch electoraat zeer misnoegd is over de aanhoudende en onvoorwaardelijke morele, diplomatieke en militaire steun van de VS aan Israël.
Toch konden deze bekommernissen, noch het gruwelijk en aanhoudend lijden van de Palestijnen in Gaza, Washington er blijkbaar niet van weerhouden om op dinsdag 20 februari nog maar eens tegen een onmiddellijk staakt-het-vuren te stemmen in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De VS hield de resolutie, voorgesteld door Algerije, als enige tegen. Dertien landen steunden de resolutie, terwijl het Verenigd Koninkrijk, China, Frankrijk en Rusland zich van stemming onthielden.
De VS-ambassadeur bij de VN, Linda Thomas-Greenfield, verklaarde dat de staakt-het-vuren-resolutie een "negatieve invloed" zou hebben op de lopende onderhandelingen voor een pauze in de gevechten. Amar Bendjama, ambassadeur van Algerije bij de VN, zei dat de stem van de VS tegen de resolutie "een goedkeuring inhoudt van het brute geweld en de collectieve bestraffing van de Palestijnen in Gaza... We moeten onszelf afvragen: hoeveel onschuldige levens moeten er worden opgeofferd voordat de raad het nodig vindt om op te roepen tot een staakt-het-vuren?", aldus Bendjama. "Palestijnse levens zijn belangrijk. Ieder van ons beslist waar we staan in dit tragische hoofdstuk van de geschiedenis."
Het ‘brute geweld en de collectieve bestraffing’ houden ondertussen onverminderd aan. Een dag voor de stemming in de Veiligheidsraad moest de Wereldvoedselorganisatie de hulpverlening in het noorden van Gaza opschorten wegens een “ineenstorting van de sociale orde”. De levering van humanitaire hulp wordt al van bij het begin van de oorlog fel beperkt en belemmerd door Israël. Een aantal vrachtwagens met noodhulp werden afgelopen maandag overweldigd door uitgehongerde Palestijnen. Zakken met meel werden verscheurd. De beelden van wanhopige mensen die het meel van de grond schrapen zijn schrijnend. Vervolgens zouden Israëlische troepen het vuur geopend hebben op de verzamelde menigte om ze uit elkaar te drijven.
In het noorden van de Gazastrook is er een groot tekort aan voedingsmiddelen. Volgens UNICEF is 1 op de 6 kinderen onder de twee jaar oud er acuut ondervoed. Naar schatting 3% van de kinderen onder de twee jaar lijdt aan een ernstige vorm van ondervoeding. In december vorig jaar waarschuwden 15 hulpagentschappen, waaronder het Wereldvoedselprogramma, dat de noordelijke regio tegen mei dit jaar het risico loopt op een ware hongersnood.
Het zuidelijke deel van de smalle Gazastrook werd vroeg in de oorlog door het Israëlisch leger bestempeld als “veilige zone”. De bevolking in Gaza kreeg het bevel van het leger om naar daar te evacueren. Met Gaza City quasi volledig in puin, besloot Israël in december vorig jaar om het statuut van het zuidelijke Khan Younis – de tweede grootste stad van de Gazastrook- te veranderen van “veilige zone” naar “gevaarlijke gevechtszone”. De bombardementen op het gebied, tjokvol interne vluchtelingen die er een toevlucht hadden gezocht, werden zwaar opgedreven en er werd een grondoffensief gelanceerd. De Palestijnen werden op die manier verder naar het uiterste zuiden gedreven, richting Rafah.
Nu maakt het Israëlisch leger zich naar eigen zeggen ook op voor een grondoffensief in Rafah. In de aanloop daartoe worden de bombardementen op het gebied al opgevoerd. Civiele infrastructuur wordt daarbij geenszins gespaard. In en rond de stad zijn ruim 1,5 miljoen interne vluchtelingen in het nauw gedreven. Ze zitten er op elkaar gepakt in tenten en zelfgemaakte schuilplaatsen, opgetrokken in de beperkte ruimte die niet vol ligt met puin. De omstandigheden zijn erbarmelijk. Er zijn ernstige tekorten aan zowat alles (water, voedsel, brandstof, sanitaire voorzieningen, enz.) en ziektes verspreiden zich als een lopend vuurtje.
Waar is de menselijkheid?
