In de nacht van 8 op 9 juni heeft het Israëlisch leger het Gaza-Flotilla-zeilschap de Madleen onderschept. Alle communicatie met de activisten aan boord werd kort daarna verbroken.
Zoals Israël meermaals dreigend had aangekondigd zou het de Madleen (vertrokken vanuit Sicilië op 1 juni) niet toelaten om de kust van Gaza te bereiken. In de loop van zondag 8 juni had het Israëlisch leger de communicatie van het zeilschip al gesaboteerd, waardoor de GPS-tracker die de vele sympathisanten van de Freedom Flotilla Coalitie overal ter wereld in staat stelde om de voortgang van de Madleen te volgen, niet meer functioneerde. Het was een voorbode.
’s Avonds begonnen vier of vijf boten van het Israëlisch leger het Flotilla-schip te omsingelen en met felle lichten te beschijnen. Twee speedboten werden daarbij heel dichtbij gemeld. Terwijl de andere boten na een tijd meer afstand namen bleven deze twee in de buurt van de Madleen.
Even voor middernacht meldden de opvarenden, waaronder de Zweedse activiste Greta Thunberg en het Frans Europees Parlementslid Rima Hassan, dat er twee quadkopter-drones rond de Madleen cirkelden. Ze probeerden beschutting te zoeken terwijl er een witte substantie over de boot werd gesproeid. De opvarenden van de Madleen hadden schrik dat het een schadelijke chemische stof kon zijn. Het verfachtige goedje veroorzaakte irritatie aan de ogen, maar het droppen van de substantie in de boot leek in allereerste instantie een manier om paniek te zaaien - psychologische oorlogsvoering.
Rond twee uur ’s nachts meldde de Speciale Rapporteur van de VN voor de bezette Palestijnse Gebieden, Francesca Albanese, dat een Israëlische speedboot de Madleen onderschept had. Nadat de ongewapende burgers aan boord het bevel kregen om hun telefoons in het water te smijten, viel de communicatie met hen volledig weg.
Het Israëlisch leger bevestigde zo’n uur later dat het Flottilla-schip in de vroege ochtend van 9 juni werd geënterd en naar de Israëlische haven Ashdod werd gesleept. De lading (humanitaire hulp, waaronder babyvoeding, voedsel en medische voorraden) werd in beslag genomen en de opvarenden zullen naar hun land van herkomst worden gedeporteerd, aldus Israël. Het Israëlisch ministerie van Buitenlandse Zaken verkondigde enige tijd later cynisch op X: “Alle passagiers van de ‘selfiejacht’ zijn veilig en ongedeerd. Ze kregen broodjes en water. De show is voorbij.”
Hoe Israël de Madleen precies ging tegenhouden was op voorhand moeilijk in te schatten. Amper een maand voor het zeilschip afreisde, werd een ander schip van de Freedom Flotilla Coalitie nog aangevallen en zwaar beschadigd door drones voor de kust van Malta. Vier bemanningsleden geraakten daarbij gewond. En in 2010 kwamen negen activisten om bij een gewelddadige raid van het Israëlisch leger tegen een gelijkaardig flotilla-initiatief om de illegale Israëlische zeeblokkade voor de kust van Gaza te doorbreken. (Een tiende activist overleed later aan zijn verwondingen.)
Het feit dat de Madleen veel aandacht genoot in de media en er enkele bekendere gezichten aan boord waren, zal de doorslag gegeven hebben bij de relatief ‘propere’ aanpak van Israël deze keer. In alle officiële communicatie worden de activisten aan boord echter weggezet als Hamas-supporters en wordt hun initiatief belachelijk gemaakt. Zo heeft Israël het smalend over "de “miniscule hoeveelheid” hulp die het schip vervoerde. Maar het aantal pampers en krukken dat het kleine zeilschip effectief kon meenemen, is natuurlijk totaal irrelevant. Het gaat om de symbolische waarde van de actie, die de eisen weerspiegelt van miljoenen mensen wereldwijd om een onmiddellijk einde te maken aan de belegering en de genocide in Gaza, en om de levering van voldoende humanitaire hulp mogelijk te maken - onafhankelijk van de controle van de bezettingsmacht. Niet alleen lanceerde Israël eind mei -na een bijna drie maanden durende totale blokkade van humanitaire hulp aan Gaza- een nieuw distributiemechanisme dat hulp totaal afhankelijk maakt aan de Israëlische politieke en militaire doelen, er werd sindsdien ook al meermaals dodelijk vuur geopend op hongerige Palestijnen die in de rij stonden te wachten om een voedselpakket te bemachtigen.)
Er moet absoluut onderstreept worden dat de Madleen onrechtmatig werd geënterd in internationale wateren. Het vasthouden en gedwongen meenemen van de 12 ongewapende burgers aan boord, komt neer op ontvoering. Huwaida Arraf, mensenrechtenadvocaat en mede-organisator van de Freedom Flotilla noemt de inbeslagname van het schip en zijn lading “een flagrante schending van het internationaal recht die indruist tegen de bindende voorlopige bevelen van het Internationaal Gerechtshof om ongehinderde humanitaire toegang tot Gaza toe te staan. Deze vrijwilligers vallen niet onder Israëlische jurisdictie en kunnen niet worden gecriminaliseerd voor het leveren van hulp of het aanvechten van een illegale blokkade - hun detentie is willekeurig, onwettig en moet onmiddellijk worden beëindigd."
Op het moment van dit schrijven (7 uur in de ochtend van 9 juni), heeft er nog geen enkele buitenlandse regering gereageerd op deze zoveelste schending van het internationaal recht door Israël.
