De meedogenloze Israëlische oorlog in Gaza woedt vandaag exact een maand. Terwijl het onafgebroken bommen regent op het kleine afgesloten gebied, betreuren de Palestijnen al meer dan 10.000 doden, waaronder meer dan 4100 kinderen. Gemiddeld worden er volgens de VN 134 kinderen per dag gedood. Meer dan 1,5 miljoen van de ongeveer 2,3 miljoen Gazanen zijn intern ontheemd. 

Sinds de start van de oorlog kregen in totaal nog maar 476 vrachtwagens met dringende humanitaire hulp, waaronder medicijnen, voedsel en drinkwater, de toestemming om Gaza binnen te rijden - een druppel op een hete plaat. Er is een ware humanitaire catastrofe aan de gang, die mensen over de hele wereld in totale verontwaardiging, onmacht en woede de straat doet optrekken. Velen van hen hebben helemaal geen zware politieke kennis of standpunten over de Israëlisch/Palestijnse kwestie, maar voelen in elke vezel van hun lichaam dat het massaal afslachten van kinderen die geen kant op kunnen en het viseren van burgerinfrastructuur fundamenteel indruist tegen elke menselijkheid. 

De Israëlische premier Netanyahu -gesterkt door de onvoorwaardelijke morele en gulle financiële steun van de Verenigde Staten- negeert het wereldwijde protest straal. Dat landen als Bolivia, Honduras, Colombia, Chili, Bahrein, en Jordanië -dit weekend nog gevolg door Turkije- hun ambassadeurs uit Tel Aviv hebben teruggetrokken, deert hem niet. Dat de secretaris-generaal van de Verenigde Naties (VN), António Guterres, de situatie in Gaza gisteren nogmaals bestempelde als “een ware nachtmerrie” en pleitte voor een onmiddellijk humanitair staakt-het-vuren, slaat Netanyahu in de wind. Verschillende leden van zijn kabinet en de Israëlische ambassadeur bij de VN eisten vorige maand herhaaldelijk het ontslag van Gutteres.

De VN wordt door Israël al langer beschouwd als ‘bevooroordeeld’ ten gunste van de Palestijnen, dus dat de leden van de Algemene Vergadering van deze organisatie op 27 oktober met een overweldigende meerderheid stemden voor een “onmiddellijke humanitaire wapenstilstand”, is van geen tel. De mening van de Wereldgezondheidsorganisatie (“Niets rechtvaardigt de horror die burgers in Gaza ondergaan”), of van de grote onafhankelijke humanitaire hulporganisaties, zoals Artsen zonder grenzen, het Rode Kruis, enzovoort, evenmin.

Ook de voorzichtige statements over het “respecteren van het internationaal recht” en de wenselijkheid van een “humanitaire pauze” van de op eierschalen lopende Europese leiders, die vorige maand nog een voor een hun opwachting maakten in Tel Aviv om hun solidariteit met Israël uit te drukken, lapt Netanyahu onbekommerd aan zijn laars. 

Op 7 oktober, toen de moorddadige aanslag van de gewapende vleugel van Hamas in Israël nog aan de gang was, zwoer de premier: “Wij zullen deze dag krachtig wreken”. En dat is precies wat het Israëlisch leger al een maand aan een stuk ongenadig doet, op de hele bevolking van de Gazastrook. Hamas heeft Israël het perfecte excuus aangereikt om de trage wurggreep -in de vorm van de reeds 16 jaar aanslepende economische blokkade tegen Gaza- te vervangen door een snelle dood – in de vorm van een genocide. En Netanyahu denkt er vooralsnog niet aan om deze vergeldingsoorlog te staken.  

In een exclusief interview met ABC News verwierp hij gisterenavond nogmaals expliciet de idee van een staakt-het-vuren. De premier zei wel dat hij “tactische kleine pauzes” in de strijd “van een uur hier, en een uur daar” zou overwegen om de toegang van hulpgoederen of het vertrek van gijzelaars uit de Gazastrook mogelijk te maken. Deze uitspraak komt er nadat de druk daarvoor de laatste dagen opgevoerd werd vanwege VS-minister van Buitenlandse Zaken Blinken en president Biden.  

Gevraagd naar de plannen voor de Gazastrook eenmaal de oorlog voorbij is, antwoordde Netanyahu: “Ik denk dat Israël voor onbepaalde tijd de algehele veiligheidsverantwoordelijkheid zal dragen, omdat we hebben gezien wat er gebeurt als we die niet hebben”. Daarmee opent de Israëlische premier in bedekte termen de deur voor een hernieuwde bezetting van de Gazastrook door Israëlische troepen, zoals het geval was van 1967 tot 2005. 

Al valt er uiteraard te argumenteren dat de daaropvolgende situatie -de volledige militaire insluiting van een gebied over land, lucht en zee, in combinatie met de totale controle over alles wat en iedereen die er in en uit mag- ook neerkomt op een bezetting. De Verenigde Naties en verschillende andere internationale organisaties, evenals de Europese Unie, beschouwen de Gazastrook post-2005 dan ook nog altijd als door Israël bezet gebied.    

De Israëlische minister van Defensie, Yoav Gallant, stelde vorige maand dat de laatste fase van de oorlog in Gaza het vestigen van een “nieuwe veiligheidsrealiteit voor de burgers van Israël” is. 

Verschillende leden van de huidige extreemrechtse en ultranationalistische regering hebben in het verleden hun ongenoegen over de totale terugtrekking van de Israëlische troepen en de joodse nederzettingen uit Gaza (2005), nooit onder stoelen of banken gestoken, noch maken ze er een geheim van dat ze de bezette gebieden graag willen annexeren, maar dan met zo weinig mogelijk Palestijnen erin. Hoe dat in het geval van de Gazastrook praktisch in zijn werk zou gaan, is voorlopig niet duidelijk. 
           
Vorige week trokken Israëlische soldaten alvast in groten getale de Gazastrook binnen voor het verwachte grondoffensief. Gaza-stad is naar verluidt omsingeld. Midden vorige maand stelde president Biden nog dat het “opnieuw bezetten” van Gaza een “grote fout” zou zijn, maar er zijn voortdurend gesprekken op het hoogste politieke niveau aan de gang tussen Israël en de VS, dus het is niet duidelijk of de mening van de president ondertussen veranderd is. Op het moment van dit schrijven was er in ieder geval nog geen officiële reactie van het Witte Huis op de uitspraken van Netanyahu. Het staat alleszins vast dat de Israëlische regering uitsluitend en alleen bekommerd is om de mening van Washington in deze hele saga. 

In weerwil van het wereldwijde en binnenlandse protest -afgelopen zaterdag kwamen er in Washington DC nog meer dan 300.000 mensen op straat voor een onmiddellijk staakt-het-vuren- blijft Biden, Netanyahu’s oorlog halsstarrig steunen. In een zoveelste poging slaagde de VN-Veiligheidsraad er gisteren opnieuw niet in om het eens raken over een resolutie over de oorlog in Gaza. De VS kelderde tot nu toe elk voorstel waarin de acties van Israël veroordeeld worden of een “onmiddellijke wapenstilstand” wordt geëist.