Afghanistan was volop in het nieuws de afgelopen weken, maar aan introspectie over de Belgische rol in het debacle zijn de beleidsmakers nog niet toegekomen. "Het is tijd voor een parlementaire onderzoekscommissie", stelt Ludo De Brabander in een interview van Redactie Radio Centraal. Beluister het interview hier.
“Sinds 2001 heeft België zich geëngageerd in deze oorlog. Vanaf 2003 gebeurde dit binnen het kader van de 'ISAF' NAVO-missie en vanaf 2014 via de trainingsmissie ‘Resolute Support’. Er zijn allerlei argumenten gebruikt om de deelname aan de oorlog goed te praten. Vooral Pieter De Crem (defensieminister van 2007 tot 2014) liet zich horen. De Crem had het voortdurend over hoe goed het ging met mensenrechten en vrouwenrechten sinds de start van de NAVO-aanwezigheid. In werkelijkheid beseften experts al snel dat de oorlog uitzichtloos was en geen legitimiteit had onder de bevolking. Nu zien we het resultaat. Er is door België zeker 500 miljoen euro in de oorlog gepompt. Het wordt tijd om te onderzoeken wat de verantwoordelijke politici wisten.”
“Op een goed blaadje staan bij de VS primeerde en eigenlijk is dat ook zo voor veel andere Europese landen”
“Op een goed blaadje staan bij de VS primeerde en eigenlijk is dat ook zo voor veel andere Europese landen. De VS zet de lijnen uit binnen de NAVO en de rest volgt. Onder De Crem is de Belgische aanwezigheid vergroot tot zes gevechtsvliegtuigen en bijna 700 soldaten terwijl er duidelijke signalen waren dat het een zinloze oorlog was, een financieel bodemloze put die een corrupt regime steunde.”
“Twee jaar geleden was er een officieel rapport waarin stond dat de bevolking werd voorgelogen. Dat werd geheim gehouden tot The Washington Post deze ‘Afghanistan Papers‘ in handen kreeg. Na de publicatie is daar in België niets mee gebeurd.”
“Op 26 augustus is een spoeddebat gevoerd in het parlement. Dat ging vooral over de evacuatie. Enkelen hebben het eventjes gehad over de achtergrond, maar er is geen debat geweest. Het is nochtans belangrijk om te onderzoeken wat gebeurd is tijdens de militaire interventies waaraan we deelgenomen hebben. Kijk naar Libië dat helemaal gedestabiliseerd is door de NAVO-operatie. Bovendien zijn die oorlogen gebruikt door defensie om voor de aankoop van gevechtsvliegtuigen te pleiten. Als die interventies dan mislukken, moeten we toch de vraag stellen waarom we investeren in het militair materiaal dat speciaal daarvoor dient.”
