In de zeer vroege uren van maandag 3 juli lanceerde het Israëlische leger Operatie Huis en Tuin, een grootschalige aanval tegen het vluchtelingenkamp van Jenin, een stad in het noorden van de bezette Westelijke Jordaanoever. De raid omvatte luchtaanvallen met bewapende drones en helikopters, en 2000 Israëlische grondtroepen gesteund door gepantserde bulldozers en snipers.
Het vluchtelingenkamp van Jenin werd in 1953 opgericht door het Palestijns Vluchtelingenagentschap van de Verenigde Naties (UNRWA). De inwoners zijn Palestijnen die werden verdreven door Israëlische zionistische milities tijdens de Nakba -de creatie van de staat Israël en etnische zuivering van historisch Palestina in 1947 en 1948- en hun nazaten. Vandaag leven er tussen de 12.000 en 14.000 mensen in het zeer dichtbevolkte vluchtelingenkamp, dat geteisterd wordt door armoede en werkloosheid.
Sinds twee jaar is de veiligheidssituatie in de bezette Palestijnse gebieden aanzienlijk verslechterd. Onder invloed van de huidige ultranationalistische regering-Netanyahu en in het bijzonder van de extreemrechtse ministers Itamar Ben-Gvir en Bezalel Smotrich, werd het Israëlisch beleid van dodelijke raids in steden en dorpen op de Westelijke Jordaanoever, aanvallen op heiligdommen, het herbevolken of het oprichten van nieuwe illegale nederzettingen, het gedogen van dagelijks kolonistengeweld tegen Palestijnen, luchtaanvallen op Gaza, enzovoort, alleen maar verder opgedreven.
De Israëlische regering wil zo haar greep op de bezette Palestijnse gebieden vergroten en er het leven ondraaglijk maken door de “Palestijnen een voor een te verpletteren”, zoals minister van Nationale Veiligheid Ben-Gvir voor een publiek van kolonisten verkondigde eind februari dit jaar.
Een van de gevolgen is de uitbreiding van de gewapende Palestijnse opstand. Het fenomeen van gewapende strijd is nu al een paar jaren aan het groeien over heel de bezette Westelijke Jordaanoever, waar een jonge nieuwe generatie de inertie van de klassieke Palestijnse vertegenwoordiging grondig beu is. De pogingen van Israël om dit verzet met streng militair geweld te onderdrukken hebben alleen een averechts effect en veroorzaken een vicieuze cirkel van geweld en tegengeweld. Sinds het begin van dit jaar werden op de Westelijke Jordaanoever al zeker 133 Palestijnen gedood door Israëli’s en 34 in de Gazastrook. In totaal kwamen er dit jaar ook al 25 Israëli’s om. Het aantal en de omvang van gewelddadige aanvallen van Israëlische kolonisten tegen Palestijnen in bezet gebied zijn eveneens aanzienlijk toegenomen.
In steden als Nabloes en Jenin is de macht van gewapende verzetsgroepen in die mate uitgebreid dat de Palestijnse Autoriteit -die door veel Palestijnen beschouwd wordt als de slippendrager van het Israëlische ‘veiligheidsbeleid’- er nauwelijks controle over heeft. Jenin en Nabloes, historisch de voornaamste epicentra van het Palestijns verzet, zijn al meer dan een jaar de belangrijkste doelwitten van de Israëlische militaire operatie ‘Breakwater’, met bijna dagelijkse invallen en enkele van de hevigste gevechten op de Westelijke Jordaanoever sinds de tweede intifada (2000-2005).
Op 19 juni lanceerden de Israëlische Defensietroepen (IDF) een routine-aanval tegen het vluchtelingenkamp van Jenin, waarbij minstens acht Palestijnen omkwamen en een honderdtal anderen gewond geraakten. Twee van de dodelijke slachtoffers waren kinderen. Het verzet van de verenigde Palestijnse gewapende groepen was op 19 juni echter onverwacht groot en is waarschijnlijk een van de redenen voor de grootschalige IDF-operatie -de grootste in dit gebied sinds twee decennia- die afgelopen maandagnacht gelanceerd werd.
Zo’n 3000 Palestijnen zijn het kamp op maandag en dinsdag ontvlucht. De vernietiging van huizen en infrastructuur is groot. Er vielen zeker honderd gewonden, waaronder heel wat burgers, en het aantal Palestijnse doden staat op het moment van dit schrijven op minstens twaalf. Er kwam ook een Israëlische soldaat om. IDF-troepen zouden geschoten hebben op burgers op de binnenplaats van het openbaar ziekenhuis van Jenin, en andere hospitalen bestormd en bestookt hebben met traangas.
Het geweld doet herinneren aan de grootschalige Israëlische aanval in april 2002 in het kader van de operatie ‘Defensieschild’, die tien dagen duurde en waarbij het vluchtelingenkamp in Jenin nagenoeg volledig met de grond gelijk werd gemaakt.
Vanuit Europa bleven de veroordelingen van Israëls bloedige acties uit.
Niet echt verrassend kon de gewelddadige militaire operatie in Jenin de goedkeuring wegdragen van de belangrijkste Israëlisch oppositieleider Yair Lapid, die ze “gerechtvaardigd” en “noodzakelijk” noemde. De Arabische landen -ook de landen die hun banden met Israël de afgelopen jaren genormaliseerd hebben- veroordeelden de acties van het Israëlisch leger.
Vanuit Europa kwamen de gebruikelijke voorzichtige oproepen aan Israël om “proportionaliteit” en “terughoudendheid” te hanteren, maar bleven de eigenlijke veroordelingen uit. Het Witte Huis zette de jarenlange VS-traditie van onvoorwaardelijke steun aan de Joodse staat voort door te stellen dat het Israëls “recht op veiligheid” en “recht om zijn volk te beschermen tegen terroristen, verdedigt”.
Het contrast met de houding van de VS en Europa ten opzichte van Rusland, dat streng gesanctioneerd wordt voor de bezetting van Oekraïne, is groot. Terwijl de bezette Palestijnen geen recht hebben op verzet, laat staan gewapend verzet, wordt het gedeeltelijk bezette land Oekraïne aangemoedigd om de militaire strijd onverminderd voort te zetten -zelfs al bevindt het conflict zich in een langdurige en bloederige impasse. Er worden massaal westerse wapens richting Kiev gestuurd om deze militaire inspanning in stand te houden. Het is interessant om op te merken dat al wie zou pleiten voor het massaal sturen van wapens naar het bezette Palestina om de strijd tegen bezetter en kernwapenmacht Israël te voeden, terecht voor oorlogsstoker en gevaarlijke gek verklaard zou worden.
Terug naar de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. De Midden-Oosten gezant van de VN, Tor Wennesland, bestempelde de escalatie op de Westelijke Jordaanoever als “zeer gevaarlijk” en de VN-woordvoerder Farhan Haq verklaarde: drone-“aanvallen op dichtbevolkte gebieden zijn schendingen van het internationaal humanitair recht”.
In de nacht van 4 op 5 juli, trokken de Israëlische troepen betrokken bij Operatie Huis en Tuin zich terug uit Jenin. Woordvoerder voor het IDF, Daniel Hagari, verklaarde vandaag dat de operatie voltooid was. Terwijl de belegerde bewoners van het vluchtelingenkamp dat herleid is tot een oorlogszone, deze ochtend konden beginnen met het ruimen van het puin en het begraven van hun martelaren, liet premier Netanyahu al weten dat “onze uitgebreide activiteit in Jenin geen eenmalige operatie zal zijn".
Vanuit de Gazastrook werden deze ochtend vroeg, uit solidariteit met de verzetstrijd in Jenin, vijf raketten afgevuurd. Ze werden allemaal onderschept door Israël zonder schade te berokkenen. Tel Aviv stuurde daarop een aantal gevechtsvliegtuigen naar Gaza om vergeldingsbombardementen uit te voeren.
De toegenomen Israëlische militaire activiteit heeft de algemene veiligheidssituatie in het gebied enorm verslechterd, niet alleen voor de Palestijnen, maar ook voor de Israëli’s. Het valse veiligheidsdiscours dat gehanteerd wordt om de uitbreiding van het militair geweld tegen de Palestijnen te verantwoorden, is louter een excuus om zoveel mogelijk schade te berokkenen en past perfect in het ultieme doel van de huidige regering om zoveel mogelijk land te bemachtigen met zo weinig mogelijk Palestijnen erop.
Er moet een einde gesteld worden aan de flagrante en herhaaldelijke Israëlische oorlogsmisdaden tegen de Palestijnse bevolking. Dergelijke daden, zoals de zopas uitgevoerde militaire raid op het vluchtelingenkamp van Jenin, moeten streng veroordeeld worden door de internationale gemeenschap, de verantwoordelijken moeten ter verantwoording worden geroepen en er moet een einde komen aan de straffeloosheid van Israël. België kan hier aan bijdragen, net zoals de Europese Unie.
